BANDUNG SPECIAAL. Wat eens het graf was van Kapitein Vlieger

JOHAN ENGELBERT VAN BEVERVOORDE.

Hier komt geen gedetaileerd verhaal over wie Johan (Jan) was, want daar is uitgebreid veel te vinden op het internet.

Onder andere op de volgende website is zijn loopbaan en levensloop te lezen:

https://www.nederlandsekrijgsmacht.nl/index.php/kl/97-koninklijk-nederlandsch-indisch-leger/knil-militairen/1135-engelbert-van-bevervoorde-johan

Idem dito:

http://traditiekamermld.nl/http://traditiekamermld.nl/2016/06/Nieuwsbrief-2016.pdf

In het kort voor diegenen, die iets meer willen weten, maar te lui zijn om de links hierboven aan te klikken en te lezen.

Johan was een zoon van Bernard Philippe  Engelbert van Bevervoorde (Officier Infanterie) en Rawe; geboren te Makassar (registratie) op 26 juni 1881 en gestorven te Bandung (militair vliegveld) op 18 sept 1918. Hij was een gedecoreerd kapitein vlieger en het ongeval gebeurde tijdens de landing waarbij het toestel doorschoot naar de hangar waar benzine was opgeslagen en in brand vloog. Zijn co-piloot overleefde het ongeval, daar waar Jan (waarschijnlijk levend) verbrandde.

Johan was te Los Angeles California gehuwd op 28 dec 1916 met Alice Amina Dugan, een Amerikaanse ingezetene. De huwelijks datum die ik hierboven vermeld heb, is van de Country marriages California. www.traditikamermld.nl schrijft ook maart 1917.  RA 1918/13 vermeldt ook 19 maart 1917 als trouwdatum. Ik laat het in het midden welke datum juist is. Ik vermoed, dat de datum 19 maart 1917 de datum van inschrijving in Ned. Indië was.  Op de laatstgenoemde link hiervoor genoemd,  is ook een foto te zien van Alice Amina Dugan.

Hieronder een deel scan van het verslag in de www.kb.nl van zijn begrafenis te Bandung. Op de scan heb ik de link geplaatst van het hele  verslag. Op de scan rechtergedeelte is de naam Den Dooren de Jong te lezen. Vanuit zijn huis vertrok de rouwstoet destijds, want de kapitein lag in dat huis opgebaard.

Na zijn dood werd er geld ingezameld om Jan zijn laatste eer te bewijzen en een monument te vervaardigen. In 1957 werd dit monument naar Bronbeek Arnhem verplaatst, hetgeen zeer juist voorzien was, want men was bang dat het monument al snel in puin zou veranderen, gelet op de andere monumenten die verruineerd werden in de loop der tijden. Volgens krantenberichten was men in het algemeen er mee eens, dat de het monument NIET op zijn graf geplaatst zou worden, doch in te voormalige Insulinde park.

Hieronder het monument te Bronbeek heden ten dage.(Bron Bronbeek.nl)

Hieronder een foto van het monument destijds. (Bron KITLV/Tropenmuseum)

Goed, dat was zo'n beetje de achtergrond van het persoonlijk verhaal van Jan, die begraven werd te Bandung.

Jawel begraven te Bandoeng.

En hetgeen destijds gevreesd werd voor het monument en het eventueel vergaan ervan, werd werkelijkheid voor het graf van Jan.

In Pojok Bandung Nieuwsberichten verscheen een artikel over het Pandu Burger Kerkhof in 2015 en mij is onbekend of dit bericht te maken heeft gehad met het volgende feit (volgende feiten.) Het kerkhof zou namelijk gesloopt worden en de graven zouden verkast worden naar een andere lokatie met de bedoeling dat het een museum zou worden. Als dat het geval is, dan zou het dus mogelijk zijn geweest, dat men vast met de sloop is begonnen van diverse graven voor de verkassing en dat men dan nieuwe (kleinere) grafplaten vervaardigt om eventuele ruimte te besparen. Dit is slechts een veronderstelling van me, gebaseerd op bijvoorbeeld wat er te Semarang, Magelang en Jakarta (Taman Prasasti) is gebeurd. De mindere "goden" krijgen dan een kleiner "plakje" en worden naast elkaar geplaatst. De "hogere" goden krijgen hun eigen originele graftombe mee ten volle uitgespreid.

Kortom, om een lange veronderstelling te beëindigen:

Een FB kennis, genaamd CAKSISCUK, lid van de SHC (Surabaya HistoricalCommunity) toog op pad te Surabaya (jawel: men leest het goed, zeer goed zelfs: SURABAYA en NIET BANDUNG) om historische beelden uit de koloniale tijd op de gevoelige digitale plaat vast te leggen  en vond de grafplaat van Jan en nog diverse andere stukken puin van het graf en andere graven, gedrapeerd op een hoopje langs de kant van de weg. In- en intriest op een hoopje langs de kant van de weg.

GEDRAPEERD OF TE WEL OP EEN HOOPJE GEGOOID LANGS DE KANT VAN DE WEG.

Hoe in hemelsnaam zijn de grafplaat en de resten van het graf te Bandung in hemelsnaam te SURABAYA terechtgekomen????

Vandalisme??? Mijn hemel, dat loont echt de moeite niet om de zware betonnen brokstukken helemaal van Bandung maar even te vervoeren naar Surabaya? Men heeft wel wat anders te doen toch???? En het brengt nog geen Rupiah op.

En de resten worden gebruikt als koffietafel !!!!!

De foto's hieronder zijn het COPYRIGHT en EIGENDOM van CAKSISCUK (FB name.) Het is mij toegestaan om het gebruiken en bij hergebruik door derden, dient het bovenstaande expliciet vermeld te worden. !!!!  Niet klakkeloos de rechtermuisknop gebruiken en het verzoek negeren. Dat is niet netjes en zelfs - conform internationale standaards - strafbaar.

(Matur nuwun Pak Caksiscuk) !!!!

Notabene: In het hart van Surabaya, ergens langs de kant van de weg !!!! En het ligt er al jaren !!!!

(De exacte lokatie is mij bekend. !!!!)

 T R I E S T...... T R I E S T ..... T R I E S T.....

Gelukkig dat Jan's nagedachtenis in de vorm van zijn monument op Bronbeek veilig is gesteld.

Weer een stukje voormalig Ned. Indië naar de bliksem en in het grote boek van voorbijgegane jaren opgeborgen en welk boek door de nieuwe generaties toch nooit meer ingezien zal worden, want dat boek ligt héél diep weggeborgen onder de kolong een meter dik onder het stof.

Moge Johan Engelbert van Bevervoorde in alle rust zijn eeuwige vrede hebben.