Het clavecimbel van mijn overopa Johan Coenradus Boers en een sprong in de tijd terug.

Een ode aan mijn overgrootvader, jn hoedanigheid als trotse nazaat.

Met medewerking en mijn grote dank van/aan: De heer Bob van Asperen, de heer John Mierop, de heer Giovanni Paolo di Stefano, het Rijksmuseum en overige medewerkers en bovenal aan mijn overopa Johan Coenradus Boers.

Zoals eerder geschreven had mijn overopa een behoorlijk aantal muziek instrumenten in bezit en daarvoor dient de lezer (indien meer kennis hierover is gewenst) de webpagina INSTRUMENTEN J.C. BOERS te bezoeken en te lezen.

Kortom, tussen zijn instrumenten zat een clavecimbel en dat instrument was gebouwd in 1669 door Petrus Johannes Couchet; in zijn tijden de beste, zo niet dan wel behorend tot de beste clavecimbel bouwers ter wereld. (De inventarislijst, destijds in een krant gepubliceerd, zegt dat het instrument circa 1640 gebouwd moet zijn, hetgeen niet juist is. Ik vermoed dat de journalist abusievelijk in de war was geraakt met de vader die eveneens Johannes heette, maar dan zonder Petrus ervoor.)

Mij is onbekend wanneer en op welke wijze het clavecimbel in bezit kwam van overopa Johan, maar gelijk de faam en naam van mijn overopa, heeft dit clavecimbel ook de tijd doorstaan, want.....

Op 16 okt 2018 werd ik benaderd door de heer Bob van Asperen, een wel zeer bekend - nationaal alsmede internationaal -  clavecinist, musicus, hoogleraar, beschermheer van het SCGN en veel meer op het gebied van muziek, een toonkunstenaar, die mij onder andere het volgende mededeelde:

" Van de muziekinstrumenten-collectie van uw overopa J.C. Boers is één van de pronkstukken het P.J. Couchet-clavecimbel 1669, sinds 1899 in het Rijksmuseum Amsterdam.
Ik ken en bespeel het al een halve eeuw. Na een recente restauratie klinkt het nog veel fraaier: zojuist heb ik er een CD op gemaakt met Nederlandse claviermuziek uit de tijd van Rembrandt.
De Cd wordt gepresenteerd bij een concert op dit instrument op Zo 17 februari 2019, het Rembrandtjaar, om 14.00 u in het Rijksmuseum; u bent welkom....."

Ik voelde me vereerd en trots !!! Ik ken de instrumenten  slechts van "plaatjes" , maar de klanken van alle overopa's instrumenten ken ik niet...het idee, dat ik iets van muzikale klanken zou kunnen horen en dat diezelfde klanken ooit meer dan 125 jaren geleden door mijn overopa ook gehoord werden. Mijn overopa, die ik slechts ken van foto's, uit krantenberichten, uit tijdschriften en internetsites etc etc....een klankentocht naar het verleden en de heer van Asperen was de weg die naar de klanken en overopa's verleden tijd zou leiden....weinigen zijn iets dergelijks beschoren, héél weinigen....

Ik ga verder hier niet uitweiden wie precies de heer Bob van Asperen is, want daar is zéér veel al over geschreven en een werkelijk geïnteresseerde zal heus wel de moeite nemen om te googlen. Slechts een stukje zal ik citeren en wel wat geschreven is op de link hieronder: 

http://www.piccolaaccademia.org/bob-van-asperen/

Een uittreksel van deze website hieronder voorzien van een foto van de heer van Asperen.

Helaas geldt ook voor mij het gezegde: De mens wikt maar God beschikt, want door ongewenste en vooraf bekende omstandigheden zou ik niet in staat zijn om op de uitnodiging in te gaan en heb daartoe met de heer van Asperen overlegd en de heer van Asperen stemde met mijn voorstel in, namelijk:

Een zeer goede vriend van me - John Mierop - die al vaker namens mij op uitnodigingen in ging, zou mijn honeurs als nazaat van overopa Johan waar nemen en zo brak dan uiteindelijk de 17de februari 2019 aan; de dag dat de heer van Asperen de klanken van overopa's clavecimbel aan het publiek in een zaal van het Rijksmuseum zou laten horen....en ik had een ietwat beroerde zondagmiddag...zat nergens met mijn gedachten erbij als slechts bij datgene wat zich op circa 100 km van mij vandaan afspeelde.... John zou mijn ogen en oren zijn en ik trachtte me dat alles voor te stellen...

Voor velen zal het wellicht niets zeggen, maar voor mij persoonlijk betekent een dergelijke gebeurtenis enorm veel; immers het is anno 2019 pas een jaar of 7 geleden ( wegens oorlogsomstandigheden en diaspora in mijn verleden), dat ik de hele bups aan familieleden en voorouders heb kunnen ontdekken, dat ik erachter ben gekomen wie ik ben en dat deze kennis mij na 7 jaren nog steeds wat doet en aangrijpt....Het zal je maar gebeuren, dat je hebt kunnen ontdekken dat je twee overgrootvaders hebt, die in de analen van de Nederlandse historie te boek staan en een zeer belangrijke rol hebben gespeeld..... 1) Johan Coenradus Boers als groot musicus en  2) Joseph Johannes (= Agha Hovsep Hovhanes Amirkhan) ( van koninklijke afkomst uit het Bagratuni geslacht) destijds de rijkste man van heel Zuid Oost Azie en patriot met betrekking tot de vrijheid van Artsakh/Nogorno Karabakh - temidden van Azerbeijan Caucasus - uit Russische handen...En beiden hadden iets van doen met het Nederlandse Koninklijke Huis van Oranje ook nog. !!!

Zondagmiddag 17 febr 2019 tegen een uur of 6 's avonds belde John mij maar ik miste het gesprek en belde hem meteen terug en kreeg het relaas te horen en ik was hem dankbaar, want wat hij me vertelde kwam overeen met datgene wat ik me had voorgesteld...Een zaal vol toehoorders, het bekijks van de clavecimbel, de handtekening cessie door de heer van Asperen, het gesprek met de heer van Asperen, de bezichtiging van de overige muziek instrumenten die van overopa waren geweest en in het Rijksmuseum te bezien en te bewonderen zijn, het gesprek met de muziek directeur van het Rijksmuseum, de heer Giovanni Paolo Di Stefano (Phd), Curator of musical instruments Rijksmuseum.

John stuurde mij meteen ook de door hem gemaakte foto's toe en de klanken van het instrument zoals ten gehore gebracht door de heer van Asperen.....

Tot slot ook nog iets over de heer Giovanni Paolo di Stefano, omdat hij ook zijn deel had aan dit gebeuren. Meer lezen en zien kan men door op de volgende links te klikken: 

https://www.slideshare.net/rijksmuseum/23d-photography-2017-inv-1-shooting-the-sound-a-report-on-the-rijksmuseums-musical-instrument-collection-photo-campaign-giovanni-paolo-di-stefano

Links achter de fluitcollectie van overopa Johan Coenradus Boers.

en/of ook te lezen en te zien op:

https://www.rijksmuseum.nl/nl/organisatie/organogram-en-medewerkers/afdeling-beeldende-kunst/giovanni-paolo-di-stefano

Hiernavolgend enkele foto's, welke John Mierop voor mij schoot. Wederom met dank.

Mij is bekend dat overopa destijds een groot huis had. Deze tentoonstellingskasten van het Rijksmuseum zijn zeer sfeervol. Zou dat vroeger bij overopa thuis ook zo zijn geweest? Of zou het open en bloot en her en der gelegen /gestaan hebben. Zou overopa met wantrouwen gekeken hebben nar de dienstjuffer en haar stofdoek, want veelal kijken die niet zo nauw toch?

Mede ter gedachtenis aan oudoom Frederik Boers (1851-1938), de jongste zoon van overopa Johan Coenradus Boers, die in de voetsporen van zijn vader trad als muziekdirecteur van de stad Delft, maar aan het eind van zijn levensdagen door blindheid werd getroffen.

Hij had het clavecimbel (en overige instrumenten) nog meegemaakt, gehoord en gezien en zelfs wel bespeeld?

Hieronder vader Johan en zoon Frederik Boers. (privé collectie - copyright www.imexbo.nl - Hans Boers)

Met "Jan" wordt bedoeld: kleinzoon Jan Cornelis Boers, mijn oom en oudste zoon van mijn grootvader Julius Boers.

Met "W.E Boers" wordt bedoeld oom Willem Egbert Boers, oudere broer van mijn vader en met "Pau" wordt bedoeld tante Pauline Constance Boelen, echtgenote van oom Wim. 

Met dank aan allen voor wie zij zijn en waren.