Een pagina ter ere en herinnering aan de heer Hanno (roepnaam) Mariano di Calouta.

Hij was ooit een buurman van me en in dit eerbetoon aan hem geen details of iets dergelijks, want daar is genoeg op het internet over te vinden. En ook nog: hij was ooit een stadgenoot, namelijk uit Surabaya en hij woonde op Goebeng Podjok nummer 1-4. Ik woonde er niet vervndaan, doch in hun huis ben ik nooit geweest, enkel langs gefietst of geslenterd, aangezien ik daar in die buurt niet veel te zoeken had.

Zie deze link, voorzien van foto's en details. http://www.iwi-nu.nl/aangespoeld.aspx?j=1929&id=56 

Zie ook de link naar het artikel geschreven door Lilian Ducelle in de Moesson:http://moesson.pictura-dp.nl/index.php?page=0&mod=krantresultaat&q=hanno&datering=&krant=&qt=paragraaf&pagina=&sort=score+desc

Ik moet er wel bij zeggen, dat er af en toe wel enkele verschillen zitten in de artikelen en wel bijvoorbeeld met de namen en huwelijksdatum. 

Moesson bijvoorbeeld claimt dat de huwelijksdatum van zijn ouders in 1923 was, maar volgens de RA1920 was dit 7-8-1919 te Soerabaja.

Moesson claimt dat de namen van zijn ouders Frits en Tonny (roepnamen??) waren, maar volgens officiele bronnen waren zij Maria Heil en Theodore Panagiotte Mariano Calouta. (Later toegevoegd "di" tussen Mariano en Calouta.)

Hij was een stuk ouder dan ik en als gebruikelijk was de aanspreektitel dan "oom" en "tante". En we spraken veelal Javaans met elkaar, tenminste niet bij hem thuis waar tante Emmie bij was. Dat Javaans ouwehoeren deden we als we elkaar buiten tegenkwamen onder aan het flat....

Oom Hanno had een gehuurde garage onder het flat en na zijn verscheiden nam ik de garage over, welke anno 2020 nog steeds door mij gehuurd wordt....een grote droge olievlek op de vloer herinnert mij nog steeds aan oom Hanno.

Hieronder een foto van zijn oma met zijn broertje op de arm en oom Hanno thuis met zijn pronstuk een replica van het huis op de Gubeng Pojok 1-4.... tante Emmy staat helaas er niet op afgebeeld....zoals ik tante Emmy kende was zij ziekelijk en bij tijd en wijle stil....toen zij overleden was, merkte je aan oom Hanno dat het hem had aangegrepen. Zijn gelaat toonde droef- en moeheid....

Hieronder een foto uit het artikel zoals geplaatst op IWI-nu.nl (zie link helemaal boven.) 

De jaren 1923.

Mevr. Griselda Molemans (Opgevangen in Andijvielucht) plaatste een upload op FB toen oom Hanno overleden was in 2014  en daarvan hieronder een screen afdruk. Links oom Hanno en tante Emmy Mariano di Calouta geboren Löwe in hun piepjonge jaren....na zijn verscheiden was het stil en miste ik het af en toe het OH-praatje met hem....hij begon altijd met "Njo, hoe jij?" Ik heb me altijd verwonderd over het feit, dat zo'n "blanke Indo" met een Italiaans klinkende naam, nog platter Javaans sprak dan menig Javaan zelve.

Moge zij die niet meer onder ons zijn in alle eeuwige vrede hun rust hebben.