Het graf van de heer PETRUS JACOBUS MEIJER zomaar in een straatje van het woongedeelte van de suikerfabriek GONDANG WINANGOEN. 

Een eerbetoon aan de heer Petrus Jacubus Meijer en aan allen die iets te maken hadden met de heer Meijer. Waarom?

Lees dan hieronder het waarom. De wereld was klein destijds en al snel had men wel iets met elkaar te maken en spelen toevalligheden een rol in dat gebeuren, hetzij direct hetzij indirect.

Goed, zoals bekend neem ik aan, doet Indonesie ook aan Monumentenzorg en op eigen manier probeert men iets te maken van de koloniale tijden, ondanks het gebrek aan kennis en documentatie. Maar men probeert er tenminste iets aan te doen.

Daar gaat ie dan: mijn verklaring aan de hand van de documentatie en achtergrond kennis die ik opgedaan heb over dat oude Indië.

Wie was Petrus Jacobus Meijer? Hij was militair volgens de almanakken en hoogstwaarschijnlijk zal hij ook een stukje land gehad hebben ergens in de buurt van Gondang Winangoen of in de nabijheid. Hij werd in elk geval administrateur. Er is geen militair dossier van hem aanwezig, althans niet openbaar. Ik weet wel, dat hij in elk geval een stuk land bezat.

Hieronder een straatbeeld van een ex-woonwijk van de suikerfabriek Gondang Winangoen. De woningen van de werknemers van de SF waarvan er enkele in gebruik zijn door een instantie. (Zie bordje met Informasi links bij de gele bloemen.) Het emplacement is sinds 1982 een suikerfabriek museum.

Ergens had men op het SF terrein waarschijnlijk ooit het graf gevonden van Petrus Jacobus Meijer en gelezen: Overleden te Gondang Winangoen. Hupla, dacht een medewerker van Monumentenzorg...We maken daar een toeristen object van en midden in die woonwijk werd er een stuk rots of iets dergelijks neergeplonkt, er werd een mooi hekwerk gemaakt en de grafplaat werd opgekalefaterd zo goed en kwaad als het kon, et voila: er was een stuk toeristische attractie gemaakt ten behoeve van hen die zo graag over dat oude koloniale gedoe willen zien en weten maar geen verdere werkelijke achtergrond kennis der geschiedenis ter beschikking hebben.

Het origineel:

Goed, prachtig, mooi toch. Het opknapwerk zit wel boordevol fouten, maar dat mag de pret niet deren.  Iedereen happy en de subsidie is weer goed gebruikt. Het zij zo, maar mij gaat het erom welke andere feiten een rol spelen bij dit verhaal van Petrus Jacobus Meijer.

Ik weet nog steeds niet precies wie hij was, wie zijn ouders waren, wanneer hij naar Indië vertrok en waarom? Tekende hij eerst als militair, wanneer? Geen informatie te vinden in de gangbare bronnen.

Wat ik wel weet, is het feit dat hij een broer had, want die plaatste een overlijdens advertentie en tekende met W. Meijer. Zie advertentie hieronder:

Wat ik ook weet is het feit, dat Petrus Jacbus Meijer gehuwd was met HELEN JANE BREMNER en wat ik nog meer weet van Helen Jane is het volgende:

Helen Jane werd geboren te Semarang op 14 mei 1829 (gedoopt 5 juli 1829) uit ouders JOSEPH BREMNER en de vrije Inlandsche vrouw SIEBIET. (Bronnen: BRP16/nummer 39 en RA1830/178)

Zij huwde op 16-jarige leeftijd te Soerabaja op 6 maart 1844 (RA1845/268) met Petrus Joseph Meijer, die toen 25 jaar oud was. Kinderen uit dit huwelijk? Zeer waarschijnlijk, gelet op de geboortes na 1844 tot de dood van Petrus in 1865. Ik heb mij er NIET in verdiept. Helen Jane overleed 29 dec 1899 Pekalongan.

Vraag: Waarom staat op het graf van Petrus Jacobus Meijer niet de tekst "Hier rust mijn echtgenoot etc"?

Mijn verklaring: Helen Jane's vader Joseph Bremner overleed toen Helen 2 jaar oud was in 1831 en werd verder opgevoed door haar moeder de vrije Inlandse vrouw Siebiet die hoogwaarschijnijk geen woord Nederlands sprak en te arm was om Helen een gedegen europese opvoeding te geven, met gevolg dat Helen Jane de Nederlandse taal en gewoontes ook niet onder de knie had.(Immers, zij trouwde ook al op 16-jarige leeftijd) En hoogstwaarschijnlijk werd de begrafenis administratief door de goegemeenschap geregeld.

We gaan een stapje verder terug in de tijd naar Helen Jane's vader JOSEPH BREMNER. Een Engelse ex-inwoner Nieuw Zeeland, die in elk geval ook een stukje land bezat en iets van doen had met de Javaasche Bank.(Bron: KB Delpher en privé documentatie Armeniers in Indië.) en de Landbouwcommissie ter plekke.

Zie voor meer details de pagina: http://www.imexbo.nl/godongdemak-3-9-1825.html

De overlijdens gegevens van de heer JOSEPH BREMNER via GH4Graf te Semarang, overleden 1831 toen Helen Jane 2 jaar oud was en hij een relatie had met de vrije Inlandse vrouw SIEBIET.

PM.

Het zij opgemerkt dat Joseph Bremner ook een eerdere relatie had gehad met de vrije Inlandse vrouw SAWIA waaruit werd geboren dochter Josephina Bremner geboren op 4 nov 1827 en overleden in 1834.

Joseph Bremner bezat ook een stukje land en ik verwijs hierbij naar de Slag bij Godong Demak in 1825, het voor-gebeuren van De Java Oorlogen 1825-1830 - Ned.Indië tegen de Pangeran Dipanegara die Java vrij wilde hebben. Diverse landeigenaren verzamelden zich destijds in 1825 om tegen Prins Dipanegara een potje te knokken, aangezien zij bang waren dat hun landerijen vernietigd zouden worden door de prins Dipanegara en zij derhalve uit eigener beweging alvast een soort legertje van vrijwilligers hadden gevormd, in afwachting van de komst van het Ned.Indische leger. (Overigens: het handjevol vrijwilligers stond tegen over een leger van een paar duizend man van Prins Dipanegara en sloeg op de vlucht natuurlijk.)

En laat nu dit gebeuren ook weer betrekking hebben op het feit, dat mijn Armeense voorouderlijke familie iets in de melk te brokkelen had, want:

Een mede strijdgenoot en collega landeigenaar was onder andere mijn oudoom PAULUS ANDREAS en oudoom Paulus Andreas was weer een neefje (één van drie in totaal) van mijn over overgrootvader Joseph Johannes (Agha Hovsep Hovhannes Amirkhan(ian) en.............. Joseph Johannes was op zijn beurt weer de FINANCIER van Nederlands Indie in 1822 toen hij de NI-regering een geldsom leende ten bedrage van 930.000 NI Guldens om het leger te bekostigen en forten ervan te bouwen EN.... deze som gelds nooit en te nimmer door NI werd terugbetaald tot en met heden ten dage anno 19 dec 2020 !!!! Backpay, whoa hahahaha.... Oh Nederland, geef mij maar rijst met kousenband..... (Bron : Prive dossier Armeniers in Indië en Nor Jugha archief Isfahan Iran).

Stukje berichtgeving van oudoom Paulus Andreas over de Slag bij Godong Demak Semarang. Alle genoemde Armeniers ben ik aan verwant. Ook aan Theodoor Herwig, als Duitser genoemd, want die was weer familie van mijn over overoma Helena Jacoba Herwig, die gehuwd was met mijn over opa Joseph Johannes.(Agha Hovsep Hovhanes Amirkhan(ian).

Hoe een verloren geraakte grafplaat, die (met fouten erin) opgekalefaterd werd door Monumentenzorg Indonesia, de geschiedenis verbindt door middel van diverse rode draden tot en met de financiën van Ned.Indë aan toe.

Moge zij die niet meer onder ons zijn, hun eeuwige vrede hebben.