STRAAT SNOEPERIJEN.

Een foto bijdrage van allerhande straatsnoeperijen en fruit in Indonesia van mijn 3R vriend. En zoals gewoonlijk: Wilt u jiplak? Mag, maar eerst vragen ja aub dankuwel, want de foto's zijn zijn eigendom. Staat wel zo netjes toch.

De foto's van de straattaferelen spelen zich af in Lawang Oost Java, Solo, Yogya en andere oorden op Midden Java.

Het zijn oeroude bekende taferelen, maar ik heb zo'n idee dat ze menigeen niet zullen vervelen en bij menigeen wel de herinneringen uit hun jeugd (of later) op zullen roepen. Althans bij mij wel, aangezien ik vrij als een vogel op straat heb gezworven en rondgedoold en de tuinen van diverse buurten clandestien met een bezoek heb vereerd, als het weer de vruchtentijd (Lees: mangga) was.

De één verkoopt zijn/haar spulletjes op een klein tafeltje en de ander heeft weer een groter plaatsje ter beschikking; de ander heeft zo'n loopkarretje en weer een ander heeft een soort stalletje bij de hand.

Maar allen proberen een magere Rupiah te verdienen, hetzij door middel van hun kook- en bakkunsten, hetzij door middel van de fruitboompjes in hun tuintje. Máár, in tegenstelling tot vroeger, is alles nu wel verpakt want plestik in overvloed toch. Maar wat nooit zal veranderen is de big uitnodigende smile van het lekkers, nooit. Over tig weetikveel jaren, als er tig weetikveel nieuwe generaties geboren zijn, zal de smaak er nog zijn en  blijven. De smaak die ons gevoed heeft toen we daar ronddoolden op de blote kakken op afgetrapte sloffen of klompen (bakyak).

Eet smakelijk, terwijl men luistert naar Making Believe van Emmy Lou. !!!!

Wachten op klandizie en dus wachten op de Rupiahs en intussen maar de tijd doden met je buurvrouw of een buurman die toevallig een gekke bui heeft en de lolbroek probeert uit te hangen omdat er een camera in de buurt is. Sate, kangkung, ketupat, bami.... kwijl kwijl ondanks de straatbacteriën.

Lekkuuuur Pak !!! Wat is dat lekkers dan? Kijk zelf maar op de foto's eronder. Komt het weer bekend voor?

Hij heeft er lol in, want ?... Ja waarom eigenlijk? De fotograaf een opmerking geplaatst soms?  En alom vertegenwoordigd waar dan ook in Indonesia waar becaks rijden: de rustende en op klanten wachtende Pak Becak.

En dan hieronder Indonesia's  vooruitgang. Es Potjong van Solo, te vinden op TWITTER en ook op Facebook (FB). Hoeveel volgers op Twitter? Een stuk of 50.000? ;-)  Hoeveel vrienden op FB? Kortom: wil men meer info, dan gelieve men zich op Twitter of FB te voegen.... Info? Wat in hemelsnaam voor info? As maar gheef heluid toch?

En dat allemaal op dat speciale bord met vermelding: BERICHTGEVING !!!! Zolang de puasa duurt dus.... Na de puasa eendere tijden? Of na de puasa GEEN es Potjong?

En ja hoor: het onmisbare mobieltje Made in China voor 300.000 Rph reeds te verkrijgen excl. de simkaart en wel model Blackberry... Eeeeeh? Één glas? Één telefoon en wel samen delen toch.

"Hm.... nog een stuk of 8 tempe goreng en wat tahu, dan kunnen we de ballentent dichtgooien en naar huis toe gaan. Die andere zooi is gelukkig al uitverkocht. Morgen gaan we weer verder waar we vandaag gebleven waren. Nog even 3 stuks tempe apart in een zakje voor vanavond bij de rijst." zijn de gedachten van Ibu Warung.

Schamele opbrengst eigen tuintje en wat op de pasar ingekocht en een paar tientallen Rupiah erbovenop leggen en misschien verdienen we nog wat.

Oude jeugdherinneringen aan een katapult of een windbuks 4 of 5 mm kogeltjes, mikken op het steeltje en schieten maar. Geen lol aan als ze laag hangen. Hoe hoger hoe beter, want dan was je de jago van de straat als je een goede opbrengst eraf had geschoten, ten koste van buurman's rikketik, omdat ie zich weer kwaad maakte op het straattuig.

Toko in Holland: Kue kue voor 1,50 euro. Warung Indonesia zelfde koekie voor omgerekend circa 30 ct.

De bekende meisjes... Neen, niet die, maar de Bagelan meisyes... muisjes.....Yes Yes Yes.....

De jambu, de duren en de pete.. en nog een paar flesjes drank en misschien enkele verdwaalde koekjes en maar wachten. 's Avonds wachten op het ventje, die me komt ophalen, alles inladen en morgen maar weer verder. 

Nou, ga je gang maar met de diverse smaken... Lekkuuuuur !!!! En dat voor 10 ct stuk omgerekend. Voor ons hier 10ct is nul komma nul. Daar is 10 ct heel wat.

Duimpje omhoog? Uiteraard, want we lachen altijd, zijn altijd "blij" en het smaakt prima en we zitten op ons gemak, nietwaar Rob van de Smaak- en Keukenpolitie?

Met dank aan mijn 3R vriend.