De LAWU berg, voormalige woonplaats van Semar, de bekende wayang figuur, die voorheen een god was.

De gunung Lawu is anders dan de andere bergen in Indonesia, want de Lawu is "angker" / heilig, mistiek. Want ooit was de gunung Lawu de woonplaats van de arrogante god Semar, die de toorn op zich afriep en veroordeeld werd tot de rol van Semar, de lelijke kleine figuur uit het wayang schimmenspel gebasseerd op het Mahabharata epos.

De candi Sukuh (tempel)  ligt op de westelijke hellingen van de Lawu en valt onder het district Ngargoyoso Karanganyar en is op een hoogte van circa 900 m gelegen en in het regenseizoen veelvuldig gehuld in mist- en nevelflarden. In 1815, tijdens het bewind van Raffles als GG op het eiland Java, is met zijn goedkeuring de tempel gerestaureerd door de toenmalige Resident Johnson van dit district.

Foto onder: Candi Sukuh.

De legende.

Eens lang geleden woonden de goden nog op de bergen van Java en één van die bergen was de Lawu, welke bewoond werd door Semar, een van schone gelaatstrekken voorziene en goedgebouwde jonge god, waarbij alle overige goden bij hem in het niets verdwenen.

De jonge god echter, werd door al al dat fraais wat hem ten deel viel, arrogant en hoogmoedig en langzaam aan werd zijn hart met de dag meer en meer aangetast door valse ijdelheid en hij beschouwde zichzelf op den duur te hoog voor de mensheid en medegoden en behandelde hen met minachting. Hij wilde voortaan slechts met de sterren omgang hebben, want van hen had hij nog nimmer complimenten gekregen.

Maar helaas, de sterren waren zo ver en hoog  boven hem, dat zelfs zijn machtige lange armen er niet bij konden. En op een dag besloot hij om de berg Lawu maar zelf te verhogen, zodat hij dan uiteindelijk dan bij de sterren kon zijn. 

En eindelijk brak de dag aan, dat hij op de top van de berg gekomenen, zich op de zelfde hoogte bevond als de sterren en zetelde hij zich, wachtend op de sterren,  verwachtend dat ze hem een compliment zouden geven.

En in de avond en de nacht kwamen de zonen en dochteren van de maan tevoorschijn en straalden en flonkerden aan de nachtelijke hemel, doch................. ze zwegen en gaven Semar geen complimenten. En dat ging avonden en nachten lang door.... ze zwegen en zwegen.

Na een paar weken lang gewacht te hebben, was Semar het beu. Hij keek vanaf zijn hoge top naar beneden op de mensen die er woonden en zijn minachting voor die kleine wezens daar in de diepte groeide en groeide en uit nijd stampvoette hij waardoor rotsblokken de berg af denderden en de mensen in paniek overal heen vluchtten. En hij bleef stampvoeten tot de avond viel en de sterren weer tevoorschijn kwamen.

Tussen de sterren bevond zich ineens een nieuwe heldere en grote ster en het viel ook Semar op, dus richtte hij het woord tot de grote heldere ster en beklaagde zich dat de sterren hem geen aandacht schonken en hem geen complimenten gaven.

Er blonk een flits en pal voor hem daalde de grote ster neer en veranderde in koning Hanuman, de koning der apen. Toornig antwoordde Hanuman, dat het nu welletjes was geweest met dat ijdele gedoe van Semar en verkocht Semar een grote schop onder zijn achterste, zodat Semar de diepte in tuimelde. En Hanuman brak de resten af van de verhoging op de berg die Semar had gemaakt om bij de sterren te kunnen zijn en de Lawu berg herkreeg zijn oude hoogte weer terug en Hanuman zond de vallende Semar zijn vloek achterna.

En Semar viel met beide benen weer terug op de grond en bemerkte dat de mensenmassa om hem heen, zich kapot lachte om hem, want de vloek over hem uitgesproken, werd bewaarheid. Semar was veranderd in een kort dik gedrocht, dat voortaan in het wayangspel als de mismaakte clown door het leven moest gaan. De vloek werd ook op zijn kinderen overgebracht:

Gareng, die met mismaakte armen door het leven moest en scheel keek. Petruk, lang en mager met een enorme neus. Topog en Bagong met misvormde lichamen en hele grote ogen. Zij leven allmaal voort in de Mahabharata.

Foto onder: Koning Hanuman.

Foto onder: De ongelukkige Semar.(Collectie Tropenmuseum).

Foto onder: De Candi Semar bij het Dieng Plateau. Ik zou niet weten waarom deze tempel Semar wordt genoemd. Misschien vanwege de dikke vorm? Als een lezer-es het weet, deel het me dan mede. (Foto Wikipedia).