Wun Pir Jenna ? ...... Hoe heet jij? is de vertaling vanuit het Tamil (Taal te Ceylon/Coromandel/zuidelijk India) naar het Nederlands.
En de aangesprokene zegt dan op zijn beurt: Wun Pir + zijn/haar naam of te wel: Ik heet....
Gegevens ontleed aan: De Navorschers, de archieven van Kaapstad en de kranten uit kb.nl en overige Zuidafrikaanse online bronnen.
Tijdens het schrijven van deze pagina dreunt er een liedje door mijn hersenvergaarplaats: The Princess Bride...Come my love I'll tell you a story..... My love is like a storybook story...Oh is it as real as it is?
En verhaal over een slavendochter JOHANNA WILLEMINA ISAAKSZ, afkomstig uit Ceylon/Coromandel en/of Bengalen en ter harer ere opgedragen door mij.... Als deze dame nog zou leven, zou mijn vraag aan haar luiden: "Wun Pir Jenna?" en deze dame zou dan antwoorden: "Wun Pir Johanna Willemina....". En ik zou dan zeggen: "Fout, want u heeft een echte eigen naam meegekregen van uw ouders, maar de VOC heren hebben er een potje van gemaakt en hebben u deze "valse" naam gegeven".... Daarom mijn tribute aan deze dame met een Hollandse naam, dat niet haar echte eigen naam was. Aanvulling 7 april 2015: Gevolge mijn laatste onderzoekingen moet Johanna bloedbanden gehad hebben met Bengalen. (Trials of Slavery Criminal Sententiën 1782-1789 Cape Town SA - Nigel Worden / Gerald Groenewald).......
Haar voorvader was een ex-slaaf = Vrijswart, uit genoemde streek Bengalen afkomstig en naar Zuid Afrika gebracht, verkreeg zijn vrijheid, werd gekerstend en kreeg als familienaam ISAAKSZ . Hij was gehuwd met een andere vrije gekerstende: Rosie. Één van hun nazaatdochters huwde later een "blanke" chirurgijn, die zowel te Batavia, Semarang alsmede Kaapstad zijn belangen had. (Bron: Indische Navorschers met uitleg over de achternamen van Mardijkers en de invloed van de Portugese Katholieke kerk.) .... Zie ook alinia hierboven aanvulling 2015.
Die "blanke" chirurgijn stapte op een goede dag in het jaar 1784 op de Greyhoundbus (of misschien wel de luxe sneltrein) te Massenhausen Duitsland naar de VOC Kamer van Zeeland, met zijn monsterpapieren in zijn rugzak, paspoort voorzien van Burgerservice nummer, een zak met autodrop, een stel scalpels en wat knijptangen en beenzagen erbij, stapte aan boord van Het Lam om richting Batavia te varen, (op 4 sept 1784 aangemonsterd) en uitgevaren als Ondermeester op 6 september 1784.
Op 16 jan 1785 arriveerde Het Lam op de Kaap om op 23 febr 1785 verder te zeilen naar Batavia om aldaar op 22 juni 1785 langs Onrust te varen en af te meren op de dokken van de VOC, want uiteraard was het schip gehavend door die lange zeiltochten. De zeilmaker vloeken bij het leven vanwege het vele stik- en naaiwerk aan de zeilen en de knopendraaier idem dito want de touwen waren gerafeld en de knopen ontward....kortom, er was altijd wel het één en ander te fiksen.
De "blanke" chirurgijn bleef in dienst van de VOC tot en met 30 juni 1801 en verdeelde zijn tijd, door op en neer te pendelen van Batavia naar Kaapstad en v.v., deed wat zaken te Kaapstad (onder aan- en verkoop van een grote villa), deed ook nog zijn werk als chirurgijn aldaar en maakte tussen neus en lippen door kennis met Johanna Willemina Isaaksz, waar hij mee huwde. "Aardige juffer", dacht ie, toen hij haar de eerste keer ontmoette. Wat wil je? Hij blank en blond aus Deutschland en zij zwart ravenhaar en zwarte ogen die verlegen naar hem lonkten met lange wimpers al op en neer knipperend.
(Wanneer? Waar? Yo no se. Niet te traceren ( of ik moet een vv ticket Kaapstad kopen, hotel betalen en daar enkele dagen vertoeven in het Nationaal SA archief, maar ik ben allang blij dat ik eindelijk na zoveel jaren speurtochten, gevonden heb wie de echtgenote van deze chirurgijn was.)
De naam van de "blanke" chirurgijn was oorspronkelijk:
Inmiddels had de chirurgijn kinderen gekregen uit zijn huwelijk en die waren (voor zover ik het heb kunnen nachecken):
Jacoba Helena Herwich (1796-1846 en met Joseph Johannes gehuwd te Semarang in 1813)... Noot: Armenische mannen trouwden nooit met "100% blanke" vrouwen, terwijl Armenische vrouwen wel prooi waren van blanke mannen. De Armenische mannen waren aangewezen op gemixten of pure lokale dames (Indonesisch of Chinees) of zij waren in de gelukkige omstandighedden dat zij een Armenische echtgenote meenamen uit Nieuwe Julfa of uit andere steden waar Armenische gemeenschappen leefden, zoals Basra of Konstantinopel.
Prive
Prive
Prive
Prive
De chirurgijn was schijnbaar niet onbemiddeld, want door zijn reizen heen en weer tussen Zuid Afrika en Indië, was hij gedwongen om gemachtigden aan te duiden voor zijn belangen en dat waren niet de minsten (stuk voor stuk is er over hen geschreven of genoteerd):
Jan Bernard Hoffman - notariele volmacht 1798 - afkomstig uit Straalfund - korporaal VOC 1744 en uit dienst 3-8-1752 en Vrijburger
Gabriel Exter - notariele volmacht 1795. (Deze was fiscaal te Kaapstad). Gehuwd met Ludovica Jacoba Stakman. Zoon Isaak Gabriel Exter (1791 gedoopt Kaapstad)
Jonas Albertus van der Poel - notariele volmacht 1793 (volmacht inzake een kwestie inzake D. Hugo)
Coenraad Martin Neun en Jacob Paulus Barend te Batavia - notariele volmachten in 1793.
Barbara Renard - een notarieel contract in 1797. Wat en in welke hoedanigheid dit contract was? Yo no se. Zal wel iets te maken gehad hebben met wat zwarte handeltjes??? (Oeps sorry: anno 2015 is het woord "zwart" zoooo zwaar beladen). Of het pachten van grond?
Hieronder enkele scans uit de Zuid Afrikaanse bronnen, onder andere inzake de notariele actes en bijvoorbeeld enkele tabellen over de Zuid Afrikaanse slaven en oorsprong.
Geachte lezers, lees even goed hoe men destijds lastige elementen in Indië aanpakte: "Hup, opzouten jij. Ga maar naar Robben eiland, kan je kaartje leggen met Nelson M." .... Hoevelen weten dit, vraag ik me af.....
Een tweetal scans van het ZA archief uit 1809, waaruit te concluderen valt, dat de familie Herwich-Isaaksz ook daar verbleef. Een totaal scan van notariele actes met een scan van het testament van Jan Frederik zelve die stierf te Semarang in 1810 als gepensioneerd Opperchirurgijn van het Semarangs Hospitaal en een scan van het testament van zijn vrouw. Onderaan staat dat het dossier in 1829 gearchiveerd werd. Betekenis? Wellicht is zij dan overleden en is het dossier dan afgesloten? Is dit een plausibele verklaring?
Even opletten op de naam van de notaris JD Karnspek (In andere documenten wordt de naam ook geschreven als CARNSPEK met een "C".... Deze was Johannes Daniel Karnspek en de familie van Reede van Oudtshoorn en met name: " ....de kinderen van wijlen Johanna Catharina Hendrina van Reede van Oudtshoorn in huwelijk bij den Heere Johannes Daniel Karnspek verwekt, in namen Geesje Wilhelmina, Anna Fredrica, Engela Maria en Johannes Daniel Karnspek .... enzovoorts... zie Inventarislijst erfenis William Ferdinand van Reede van Oudtshoorn, Weeskamer Kaapstad M00C8/37.51 d.d. 4 mei 1822.... In deze lijst allerlei bezittingen en prullaria van waarde en meubelen en.... een lijst met slaven/slavinnen afkomstig van de omgeving Kaapstad, Mocambique, Malabar, Bengalen, Java (Slammat 65 jaar oud = metselaar.), een paar zakken met heel veel goud/geldstukken, nog meer wissels en effecten en schuldbrieven, huizen opstallen en terreinen....niet te geloven....
Uiteraard zullen geïnteresseerden in dit gebeuren en mijn website wel weten, waarom ik een pagina heb gewijd aan dit ex-slavernij gebeuren in voormalig Indie, India, overige VOC penetraties en Zuid Afrika en die VOC jongetjes en meisjes.
Maar voor de toevallig passerende bezoekers:
die speciale mevrouw Johanna Willemina Isaaksz, was de moeder van onder andere Jacoba Helena Herwich. En laatstgenoemde was op haar beurt weer de mama van Anna Johannes, die op haar beurt de mama was van Cornelia Helena Geertruida Kroesen, die op haar beurt de mama was van mijn vader. Gode zij dank dat mijn ex-slavin over over overgrootmoeder het aardig heeft gedaan in haar leven als vrije christenvrouw en daarmede haar nazaten een leuk plaatsje in de wereld heeft nagelaten.
2de Paasdag 2015, de paaseitjes (uit de aanbieding van diverse winkels) hebben me weer energie gegeven om die oude tijden van 200 jaar geleden en meer maar in vogelvlucht door te nemen.
Meester Ravi Shankar gezongen en gespeeld door Dimitri van Toren met de sitar als begeleiding.
