Home
Een dankwoord
Sitemap
Laatste updates
Curse of diaspora
Wie ik ben
Jeugd in Indonesia
Trawas: jagen met pa
Tiener in Indonesia
Rebel zonder reden
Weg uit Indonesia
Artsakh nov 2020
Artsakh jan 2021
Mijn ouders
Gerelateerden
Tinus Dezentjé
Voorouders & familie
Surabaya's historie
Cannalaan buaya's
Inleiding KH Peneleh
PENELEH 9 nov 2021
OVERIGE Kerkhoven.
Malacca VOC tijden 1
Malacca VOC tijden 2
PENANG 1 Malaysia
PENANG 2 Malaysia
PENANG 3 Malaysia
PENANG 4 Malaysia
PENANG 5 Malaysia
COCHIN VOC tijden
I4E GRAVEN DEN HAAG
Indië en oorlog
Archipel oorlogen
Zieleroerselen
Diverse verhalen
ZIJ DIE OPTEERDEN
Java na de Engelsen
Volkeren in Indië
Indo's in den Verre
Externe Indo links

ARTSAKH  JANUARY  2021.

Een vervolg op de pagina Artsakh nov 2020, opgedragen aan mijn over-overgrootvader:

AGHA HOVSEP HOVHANNES AMIRKHAN (1778-1835)

Mijn opa, hij had zijn roots in Artsakh. 

Opa, je leefde ver voordat ik geboren werd, maar jouw bloed zit in mij en ik ben je dankbaar ervoor, want zonder jou had ik dit eerbetoog niet  kunnen maken.

 

Ten tweede heb ik deze pagina ook opgedragen ter ere van de burgers van Arthsakh en hun verplegers/verpleegsters, want behalve een oorlog tegen naburige vijanden streed de bevolking van Artsakh ook tegen de COVID.

Met dank en tere van de soldaten die het land verdedigden ten koste van hun leven.

 

De westerse kranten staan vol (anno jan 2021) van de moeilijke omstandigheden waar de Verzorging (Ziekenhuizen e.d.) van Covidpatienten door de Verpleegzorg/dokteren zoals in ziekenhuizen, rusthuizen, verzorgtehuizen in de westerse landen mee kampt en de kranten staan bol van het gejammer en ach en wee geroep.

De kranten staan bol van de oh zo arme gekwetste en in hun vrijheid belemmerde jeugd die in een lockdown gepropt wordt en zich er geen raad mee weet en dan maar de vernielzucht uitvoert? Ach en wee, want de jeugd loopt trauma's op.

In het Westen steekt men voor de lol auto's en ook huizen in de fik....In Artsakh steekt men huizen in de fik omdat er een oorlog gaande is....

In het Westen valt men verzorgend personeel aan voor de lol en sensatie...Daar maak men een kniebuiging voor hen omdat ze er zijn als men ze nodig heeft.

 

Maar wat moeten dan deze mensen uit Artsakh dan wel niet roepen?

Twee oorlogen tegelijkertijd tegen 2 verschillende vijanden en ver van westerse hulp......Wat moet de jeugd aldaar dan niet voor grote trauma's vrezen....Hele grote trauma's, want zij schuilden voor bommen en drones met raketten...zij schuilden voor bloedverspillend wapentuig en meer....

 

Hieronder een fotoreportage van National Geographic, met dank aan de fotografen van National Geographic die ter plekke hun reportage maakten met gevaar voor eigen leven.

https://www.nationalgeographic.com/history/article/nagorno-karabakh-people-grapple-war-aftermath-covid 

 

Hieronder enkele foto's die ik gedupliceerd heb. Bij sommige foto's heb ik een stukje tekst mee gedupliceerd en bij andere foto's niet. Daartoe verwijs ik naar de link naar National Geographic. Met dank aan National Geopgraphic. Met dank aan allen die het mogelijk maakten.

 

 

Voor hen die vielen. Moge zij allen in eeuwige vrede rusten naast onze Schepper.

Voor hen die niet vielen. Moge zij te allen tijde beschermd blijven door onze Schepper.

Top