Een stukje overpeinzing over de clientele van mijn oudoom C.P.A. Boelen te Magelang in de jaren eind 1800 begin 1900.

Dankzij mijn neef W.P. kwam ik in het bezit van een deel van het bewaard gebleven notariëel archief van deze oudoom en het bleek een schat aan informatie te bevatten over het leven in die genoemde jaren en alles wat er zo'n beetje mee te maken had. Het betrof de "elite" kringen maar ook informatie over Jan met de Pet en "den Inlander" en het "kanonnenvoer" omdat te Magelang de Hoofdwacht was gesitueerd.

Een korte explikatie over het schrijfwerk van een notaris:

• De client doet een verzoek tot het opstellen van een akte van welk soort dan ook.
• De notaris maakt een klad op en bespreekt dit kladje met de client.
• De notaris schrijft daarna het origineel uit poor zijn client plus een duplikaat plus een triplikaat voor de archieven en nog een extra exemplaar voor het ministerie (afd. registraties of iets dergelijks.)
• Als de notaris mazzel heeft volstaat een folio pagina. Heeft ie pech (of zijn klerken, dan kan het gebeuren dat er aktes tussen zitten die wel 15 pagina's per akte beslaan.)
• Even erbij stilstaan: Doorslagen mogen niet gebruikt worden, waren er trouwens nog niet en het papier is te dik, Word op de PC was er ook niet. Conclusie: Notarissen waren vaste klanten van de inktfabrieken en de papier industrie en de klerken hadden menigmaal last van rheuma op latere leeftijd. Ga er maar even tegen aan staan en denk aan je schooltijden als je 100 regels strafwerk kreeg.

Kortom, tijdens het doorspitten kwam ik een Huwelijkstoestemming tegen, op verzoek gepasseerd bij de notaris door de moeder van de a.s. bruidegom (haar zoon) in verband met zijn voorgenomen huwelijk te Den Haag. De moeder was woonachtig te Soerabaja en de zoon was in Den Haag.

Oh ja !!!! Natuurlijk is het hieronder gescande papiertje copyright !!!!! Netjes zijn en vragen als je ene kopie ervan wilt hebben,

Vreemd, je woont in Soerabaja, pakt de trein naar Magelang (wat in die dagen een dag duurt en niet comfortabel) en laat bij een notaris aldaar een akte opmaken, terwijl Soerabaja de moord stikte van de notarissen. (Snouck Hourgonje was er bijvoorbeeld één.) Dat moest dus een reden hebben.

Klopt, de notaris en de bewuste dame Mariana Wilhelmina Smit kenden elkaar uit vroegere jaren, toen deze dame te Magelang in het huwelijk trad met Kapitein Henri Louis van der Hoff. Want de notaris was in 1886 gehuwd met een weduwe Berlauwt, die gehuwd was met een kapitein te Magelang. Dus de legerkringen waren hem niet onbekend. Kapitein Sorgdrager (Riep er iemand in de zaal Winnie???) en Luitenant de Ridder kwamen in die dagen over de vloer thuis bij de notaris. Vader J. Smit woonde toen in Magelang en dochter Mariana Wilhelmina zal hoogstwaarschijnlijk daar gelogeerd hebben en van die gelegenheid gebruik gemaakt om langs de notaris te gaan voor de akte (of omgekeerd, kan ook natuurlijk.). Zie verder onderaan deze bladzijde iets over de heer J. Smit.

Zie advertentie onder:

Kortom, de akte tot toestemming van huwelijk gaat naar Den Haag en op 4 okt 1907 te Den Haag huwde 2de Lt Willem Frederik van der Hoff *8-1-1884 Bandjarmasin met Margaretha Jacoba Johanna Wiggers van Kerchem * Batavia 14-10-1870, dochter van Frederik Wiggers van Kerchem en Suzanna Louisa d'Arnaud Boek(c)kholtz, beiden in 1907 al overleden. De vader van Willem Frederik van der Hoff (= Henri Louis van der Hoff) was reeds overleden in 1892.

Zie advertentie onder geplaatst door de schoonvader van Henri Louis van der Hoff te Magelang..... Vreemd, waarom geen advertentie geplaatst door Mariana Wilhelmina Smit zijn echtgenote? Doet verder niet terzake, maar het is vreemd. Het huwelijk van Henri Louis en Mariana heeft slechts 9 jaren geduurd en zij kregen samen 3 kinderen, waaronder de 2de Lt Willem Frederik van der Hoff.

Helaas hield het huwelijk van Willem Frederik van der Hoff en Margaretha Jacoba Johanna Wiggers van Kerchem slechts stand tot 1918, want het werd ontbonden op 28 febr 1918 te Den Haag. Beide ex-echtelieden hertrouwden en wil men meer hierover weten? Ik zou zeggen: Ga je gang en zoek het zelf op. Genoeg te vinden erover, doch is op deze pagina NIET relevant.

Willem Frederik van der Hoff begint na zijn scheiding aan een soort diaspora in Den Haag. Waarom? Is mij onbekend en ook niet relevant, maar hij trekt van kamer naar kamer (of van huis naar huis) volgens de PK hieronder. In april 1920 vertrekt hij naar Indië terug en is dan in maart 1920 reeds weer gehuwd. (In jan 1920 bewoont hij de Ant. Duijckstraat en wordt dan mijn opa Julius' buurman.)

Scan is afkomstig van Genealogie Den Haag.

Iets over de heer J. Smit, de vader van Mariana Wilhelmina.

Per 1 aug 1902 werd de heer J. Smit aangesteld bij het onderwijs en begon zijn carriere te Bandjarnegara, werd overgeplaatst naar Grissee om uiteindelijk te Magelang te belanden, alwaar hij Hoofd van de Ambonsche School werd. (Ook wel genoemd Speciale School voor Soldatenkinderen.) Nederland was héél sterk in het vergaren van soldaten uit de Molukken bijvoorbeeld en keek niet zo nauw of er voldoende basis scholing voorheen aanwezig was. Dat ging ongeveer zo: "Begrijp je dat dit een geweer is? Ja? Ok, begrijp je dat je de vijand hiermee moet doden? Ja? OK, volgende? " En de volgende vrijwilliger meldde zich aan de recruteer tafel van één of andere sergeant.

Op het onderwijs werd sterk beknobbeld en vooral als het GEEN Europees onderwijs betrof.

In eind juli 1914 zou de heer J.Smit met pensioen gaan en weer terugkeren naar Nederland. In Europa brak echter de 1ste WO uit en hierdoor verlengde de heer J. Smit zijn werkzame periode tot en met eind februari als leraar te Rangkasbitoeng. Hij zou voorlopig de aak aankijken hoe het er in Nederland aan toe zou gaan i.v.m. de oorlog.

Op 23 maart 1915 was het zover en vertrok het ss KAWI naar Nederland. Uiteraard was het geen directe reis en werden in Indië nog diverse havens aangedaan.

De heer J. Smit zou echter Nederland nooit weerzien, want op 11 april 1915 (19 dagen na inscheping) werd hij aan boord getroffen door een zware malaria aanval en werd zijn lichaam aan de zee toevertrouwd. Een triest einde voor iemand die zich het lot van de "Inlandsche" kinderen aantrok en hen iets probeerde bij te brengen.

Ik heb verder niets over Mariana Wilhelmina nog kunnen vinden.

 Moge hij via de golven van de oceaan alsnog zijn reis vervolgd hebben naar gelukkiger oorden in het hiernamaals.