Ergens tussen Ngawi en Solo halverwege nabij de Gunung Lawu ligt de
theeplantage Kebun Teh Jamus.
De lokatie van deze theeplantage.
De huidige theeplantage is ook als bezienswaardigheid te bezoeken om van het uitzicht en de koele atmosfeer te genieten. Uiteraard zullen er ook wel ergens een paar warungs zijn En de toegang kost geen drol, begin dit jaar 2019 iets van 8000 Rph ongeveer gelijk aan 50 eurocent.
Ergens in de jaren 1930 (dacht ik) nam een groot bedrijf GEOWEHRY de reeds bestaande plantage over, dat voorheen in het bezit was van een familie met een wel zeer bekende naam (vooral in Nederland).
Goed, de plantage was dus al bestaand voordat Geowehry het overnam en had zich niet op the gespecialeerd maar op KOFFIE... Tot 3x aan toe werd de plantage door brand verwoest en dat was de reden, dat de familie RAPPARD de plantage verkocht.. teveel verliezen en geen kapitaal meer over om het opnieuw te proberen.
De Indonesische websites beweren dat - na de dood van H.M.M. Rappard - de onderneming werd voortgezet door een zoon geheten M.H. Ik heb nergens kunnen vinden wie dan deze zoon geweest moet zijn.
De oprichter van de plantage was de administrateur/eigenaar/erfpachter:
HENDRIK MATTHEUS MICHAEL Ridder RAPPARD, geboren Nijmegen 21 mei 1826 en overleden in het woonhuis van de plantage op 15 febr 1910. (Aangifte Ngawi). Hij verkreeg in 1909 zijn titel als Ridder.
Hij huwde:
- Ebeline Dorine Antoinette (Anthoinette) Rutering (*Batavia 26-8-1839 + 15 april 1929 Djamoes ) Madioen 14-10-1855. Uit huwelijk meerdere kinderen. Haar vader was Anthonie Rutering, Directeur Producten en Civiele Magazijnen in Indië 1860. later ook Commissaris Javaasche bank enz.)
Let wel - tussendoortje:
In de RA 1870 wordt melding gemaakt van een huwelijk tussen H.M.M. Rappard en Maria Sophia Frederika Terwogt.
Maria Sofia Frederika Terwogt ( *15-3-1841 Probolinggo +22-2-1930 Blitar. ) bij volmacht te Buitenzorg op 21-6-1869. Er is een website Stamboom Driessen die zegt dat zij in 1869 met Friedrich Wilhelm Rappard (geboren Duitsland) huwde, maar de register almanak RA1870/179 zegt toch echt dat zij huwde met Heinrich Matthias Michael Rappard op 21 juni 1869. Er zijn weer andere websites die beweren dat Friedrich Wilhelm de zoon was van Hendrik Mattheus Michael Rappard.... Ik laat het in het midden en ga me niet te buiten aan een eindeloze speurtocht wat dit betreft. Want dan kan ik wel aan de gang blijven. Het gaat me hier slechts om de graven en niet de genealogie van de families RAPPARD. Wie DEZE Heinrich Matthias Michael Rappard dan is, gehuwd 21 juni 1869, heb ik ook niet verder onderzocht. Teveel leden met bijna dezelfde voornamen
Ik hou me vast aan deze website http://members.ziggo.nl/t.jaeger/stamboom/jaegerframeset.htm?jaeger000470.htm#9404
Deze website is vrij volledig.
Hieronder de scan uit de RA1870.
Hieronder een scan met daarin vermeld wie de administrateur van Djamoes (Jamus) was:
Hieronder een stukje uit de oude kranten. (Het gehele artikel kan men online lezen op Delpher.nl). De journalist had zeker trek in wat fruit, want hij gebruikte de term DJAMBOE (waterpeer) in plaats van Djamoes.
Zoals gebruikelijk gingen bewoners van ondernemingen dood, was de begraafplaats in de nabije grote stad te ver weg of te moeilijk te bereiken en was de oplossing: begraven in een hoekje achter in de tuin of zoiets.
Zo ook in dit geval.
De heer Hendrik Mattheus Michael Rappard overleed 15-2-1910 en werd in de achtertuin begraven.
Zijn echtgenote Ebeline Dorine Anthoinette Rutering overleed 15 april 1929 en werd naast haar echtgenote begraven.
Het echtpaar kreeg o.a. een zoontje Anthon die als baby 1866 overleed. Hij werd als eerste in de achtertuin begraven.
Dank zij de speurtochten van lokale mensen die geinteresseerd zijn in de historie van voormalig Ned. Indië, zijn de volgende screenshots beschikbaar van de drie graven van het gezin Rappard. De heer Rappard ligt in het midden, één en ander conform mededelingen van diverse websites waar hier over wordt verhaald. Met dank.
Hieronder fotop's.
Het witte graf van de heer Rappard. Links zijn echtgenote's graf. Rechts op deze foto niet te zien het graf van hun zoontje.
Helaas zijn de graven dusdanig verweerd en vergaan, dat de grafplaten en tekst niet meer herkenbaar zijn of zelfs geheel afwezig door vernieling of wat dan ook.
Moge zij allen in eeuwige vrede rusten - bij elkaar vader moeder en zoontje - in hun koele en destijds zo geliefd oord.
