Peneleh kerkhof Surabaya 2014 deel 5 ....

Van Krancher dot com via Boeroeng ontving ik de volgende twee foto's van het graf van pastoor Martinus van den Elsen,  met het verzoek om deze te plaatsen op de pagina's Peneleh Kerkhof Surabaya, waarvan acte. De foto's zijn het eigendom en copyright van Krancher dot com. (www.krancher.com)  Wilt u daar rekening mee houden.

N.B.: Het grafopschrift schrijft de naam met een "z" in plaats van met een "s".

Onderstaande foto is via Google View Makam Peneleh gedateerd ded 2019. De laatste keer dat het schoongemaakt werd was mei 2019. Nog steeds schoon gelukkig.

Onderstaande foto is van Lengkong Sanggar Ginaris, genomen maart 2018. Opmerkelijk is dat de grafplaat schoongemaakt is. 

Nog meer opmerkelijk. Na jaren is het gelukt om de grafplaat helemaal schoon te krijgen.

Aanvulling 12 maart 2020: Et voila, zie foto onder, hoe op een destructieve wijze het graf is vorozien van een ongekende poging tot "verfraaiing en vernieting van cultuur historie" door een stel knullige cultuur barbaren.

Waarom? Omdat een paar leden van een Nederlandse delegatie meegevlogen in het kielzog van koning Willem Alexander der Nederlanden en zijn echtgenote koningin Maxima, het plan hadden opgevat om het kerkhof Peneleh met een bezoekje te vereren om de graven van hun voorvaderen te zien. Weg is de originaliteit van Neerlands glorie.

Einde aanvulling 12 maart 2020. 

Pastoor Martinus van den Elzen (van den Elsen.)

Deze pagina over het kerkhof Peneleh te Surabaya gaat over een gestorvene en aldaar begraven, namelijk pastoor Martinus van den Elsen.

192 Jaren geleden geboren in de Mortel te Gemert in 1822, vertrokken naar het voormalig Nederlandsch Indië in 1859 en 6 jaren later in de leeftijd van 44 jaren begraven in 1866 op het kerkhof Peneleh te Surabaya.

Gegevens en getekende afbeeldingen ontleend aan: Heemkunde kring Gemert.  Men kan daar meer vinden over Gemert en de heemkunde en over pastoor van den Elsen. (Het artikel is geschreven door Peter van den Elsen te Esdonk.)

Martinus van den Elsen (geen "z" dus) werd geboren op 11 april 1822 te Gemert in de Mortel. Hij was de oudste zoon van Antonius Dries van den Elsen en Joanna Hermanus van Doren (Dooren). (Gehuwd 20 mei 1821)

Zijn grootvader was Andries van den Elsen en gehuwd met Anna Maria Peter Slits en dit gezin had behalve zoon Antonius ook nog 4 dochters.

Het gezin van opa Andries was een boerengezin en hard werken was de eerste behoefte, aangezien de grond bestond uit een magere zand- en heidegrond.

Pastoor Martinus' vader Antonius en zijn moeder hadden in totaal 12 kinderen, waarvan 9 zonen en 1 dochter opgroeiden tot volwassenheid. Van deze 10 kinderen traden er 4 tot de geestelijkheid toe.

De jongste zoon Thomas werd 27 jaren na Martinus geboren en werd Provinciaal Overste der Dominicanen Orde in Nederland.

De enige dochter Catherina trad toe tot de Congregatie der Eerwaarde Zusters te Veghel.

(Pastoor) Martinus begon zijn studie aan de Latijnse school te Veghel in 1834, welke hij in 1840 vervolmaakte. (In 1836 kreeg hij een studiebeurs).

Martinus was slank en mager van gestalte en zwak van gestel.

Hieronder een getekend portret van Martinus.

Hieronder het geboortehuis van Martinus van den Elsen.

Van tot 1848 was hij leraar aan de lagere klassen in het seminarie van Kuilenburg. Hij werd geroemd als een echte grammaticus en een man van diepere studie. Van 1848 tot 1850 studeerde hij fylosofie en van 1850 tot 1852 theologie.

Na 1852 en na zijn inwijding tot priester werd hij Prefect en Rector van het gymnasium te Sittard.

In 1858 maakte hij kennis met pater Sanders die uit Indië was overgekomen en op 29 januari 1859 ging hij scheep samen met pater Palinkx te Rotterdam met het schip JOAN richting Brouwershaven, verliet Brouwershaven op 19 maart - ook met de JOAN - en arriveerde te Indië op 9 juli 1859 te Batavia en op 25 augustus 1859 kwam hij te Surabaya aan. (Toen nog slechts circa 180.000 inwoners en nog geen 1000 Katholieken).

Een scheepsbericht van www.kb.nl echter meldt, dat pastoor Martinus van den Elsen in juli 1859 van Surabaya NAAR Batavia zich had ingescheept. (???). Drukfout typograaf/redacteur???

Saillant detail: Het schip vervoerde ongeveer 3600 kilo kruit voor de soldaten om de arme Javaan in bedwang te houden en opium van onze Handelmaatschappij dat de Javaan zeker wel niet gelukkiger zal maken...aldus een deel uit een verslag van Martinus, geschreven tijdens zijn reis.

(Noot van de editor: Ik begrijp het vervoer van opium van Nederland naar Indie niet zo goed. De opium regie was gangbaar in Indië zelf... Dat zou betekenen, dat vanuit India(Calcutta) en China, de opium eerst naar Nederland vervoerd werd om aldaar weer naar Indië gebracht werd??? Het zal wel.)

Hij overleed op 46-jarige leeftijd te Surabaya aan een dodelijke ziekte nog voordat zijn laatste brief de familie in Gemert bereikte. Zijn jongste broer Thomas is dan pas 17 jaar oud.

Aldus de gegevens van de Heemkunde Gemert. Zie link bovenaan deze pagina.

Meer lezen over de missie in Nederlandsch Indie? Ga dan naar deze pagina Brief uit de missie.

Ik heb zelf nog wat geneusd in de kranten doch kon weinig vinden over zijn werk als pastoor te Surabaya. Ook in zijn brieven naar Nederland schreef hij er bitter weinig over. Slechts de volgende feiten vond ik in de kranten: 1) Lid Subcommissie Onderwijs en Wezeninstellingen en 2) Lid Commissie ondersteuning behoeftige Christenen te Surabaya.

Een artikel in de kranten over de begrafenis van pastoor Martinus van den Elsen.

Moge hij in eeuwigheid zijn rust en vrede hebben en onder de hoede van zijn Almachtige blijven.

__________________________________ 

Uit Persee 1992 van Denys Lombard een beschrijving dat Pastoor van den Elsen de zusters Ursulinen met Mere Louis aan het hoofd naar Soerabaya heeft gehaald. (Voor de foto's van Mere Louis en de zusters Ursulinen zie de pagina Peneleh 1.

Onderstaande clip heeft niets met de inhoud van het bovenstaande te maken. Wil men er naar kijken, dan is het goed. Niet kijken? Ook goed.

Het is een clip van 2013 met de vraag: Wat weet men van Nederlandsch Indie? Schiet je kuit dan maar, want antwoord was en is en blijft toch altijd: Geen bal. 

VERVOLG deel 6.