Terug in de schoot van mijn verloren familie - Deel 1.

Mijn grootouders.

Van kleinsaf aan bad ik naar mijn pa Theo en ma Beatrix en smeekte hen om kracht, wijsheid, geduld en vooral geloof in datgene wat ik miste....het gevoel dat een kind heeft ten opzichte van zijn/haar ouders en de kennis en wetenschap ervan.

Ik heb hen nooit gekend ...... omgekeerd kende mijn ma mij wel als baby en mijn pa? Ach, die had héél misschien een vaag bericht opgevangen tijdens zijn Japanse  gevangenschap, zoiets als: "Theo, je bent weer vader geworden." Pa zat ergens vast in jappenkamp en ma en kroost idem.

En mijn pa Theo stierf enkele maanden na mijn geboorte en hoogstwaarschijnlijk zal het niet méér geweest zijn, wat mijn vader over mij wist.

En elk jaar maar weer, op verjaardagen die ik in stilte herdacht, in de Kerstnacht, met Oud en Nieuw als alweer een nieuw jaar ingeluid werd en tientallen jaren lang herhaalden mijn rituele smeekbeden zich.

De herfst in mijn leven had zich reeds een poos aangediend en ziedaar... gedragen op de kosmische sterrenwinden richting ergens somewhere daarboven, bereikten eindelijk mijn smeekbeden diegenen waar ze voor bestemd waren en men hoorde en luisterde.....en dacht: Vooruit dan maar. We zullen hem helpen, want anders blijft ie maar aan de gang....

Het was de eerste week van januari 2015 en ik kreeg bezoek van een lezer van deze site van me en hij bracht enkele details met zich mee over de jaren 1952/1959 betreffende mijn zus Miep en het waren details uit de tijden van Surabaya, die mij onbekend waren.

Het was nog steeds de eerste week van januari 2015 en ik kreeg tientallen foto's uit mijn familie en hun historie van mijn neef WP Boers en deze foto's lagen ettelijke jaren opgeslagen te wachten om onthuld te worden, want de tijd was er nog niet rijp voor. En neef WP ben ik reuze dankbaar voor wat hij deed en het me toestuurde. Ere wie ere toekomt.

Hieronder volgen enkele foto's en het dient uitdrukkelijk en expliciet vermeld te worden dat deze foto's privé eigendom zijn. Het copyright berust erop en ik verzoek u dringend om het rechtermuisknopje met rust te laten, op straffe van juridische vervolging en alle daaruit voortvloeiende kosten, indien men het zelfs  überhaupt waagt om maar te denken aan dat rechtermuisknopje. Dus héél graag onthouden, dat het voor mij verloren familie is, die ik teruggevonden heb.

Martapura/Martapoera - Zuid Oost Borneo, 10 oktober 1890. Mijn grootvader Julius Boers was aldaar Assistent Resident tot en met 1894 zoiets en werd Resident te Banjarmasin. Ik tel 5 kinderen en dat zullen de volgende kinderen geweest moeten zijn: 1) Julius Marinus Theodoor *juni 1879, 2) Cornelis Laurens Frederik *april 1884, 3) Willem Egbert *oktober 1885, 4) Henri Constant *juli 1888 en 5) Theodoor Marie Cornelis *15 oktober 1889. Deze laatste - mijn vader - zit op de ballustrade beschermd door zijn vader Julius; gelet op het feit, dat deze foto van 10 okt 1890 is en Theodoor dan op een paar dagen na pas één jaar oud is. De daarop volgende in leeftijd zit in het midden van de trap en dat zal Henri Constant geweest moeten zijn. De kleinste van de twee broers naast elkaar naast de trap zal Willem Egbert geweest zijn en naast hem Cornelis Laurens Frederik en op het paard zal dan Julius Marinus Theodoor gezeten zijn. En neen, hij draagt geen jurk, maar het is het dekkleed wat doet denken, dat het kind een jurk draagt. Voor méér details verwijs ik naar de gedetailleerde foto onder deze foto.

Foto boven: Ik zie links een oppas in uniform met sherp, ik zie een Pak Kebon met karretje links naast mijn twee ooms. Zou deze figuur soms KLIWON zijn waar ik elders op deze site over schreef? Ik zie wederom een oppas in uniform bij het paard en ik zie op de veranda helemaal rechts nog een figuur staan. Zou dit Lina zijn, die later kindermeisje van mijn tante Julia Cornelia werd in 1895? Zouden deze twee mensen echt Kliwon en Lina zijn en die mee met opa en oma naar Nederland gingen en Kliwon nooit meer zijn vader- en geboorteland zou zien, omdat hij begraven werd in Den Haag? Ik hoop van ganser harte, dat mijn veronderstelling juist is, want dan heb ik Kliwon en Lina hun eer en respect gegeven, waar zij recht op hebben. Zij hebben jaren lang trouw mijn opa en oma gediend en Kliwon zelfs tot in de dood.

Uit opa'Julius' tweede huwelijk met Cornelia Helena Geertruida Kroesen zijn, behalve bovenstaande kinderen ook nog geboren Julia Cornelia Boers in november 1895 te Banjarmasin, toen opa derhalve al gepromoveerd was tot Resident.

Opa's eerste huwelijk was met een oudere zus van mijn grootmoeder, namelijk Laura Eleonora Annetta Kroesen. Zij stierf jong en liet behalve opa nog 2 kinderen na, te weten Annetta Juliana *1872 en Jan Cornelis *1873. Zij stierf bij de geboorte van het derde kind Jules in 1875 en het kind overleefde haar 3 weken.

Hieronder Julia Cornelia Boers (opa's jongste nazaat) tijdens een Kerstvakantie in Duitsland. Mij is onbekend wie haar partner op de foto is. De foto is gedateerd 1911 en mijn tante Julia zou dan pas 16 jaar oud zijn.... Een oudere broer misschien? Julius Marinus Theodorus kan het niet zijn, want die vertrekt uit huize opa op 18 dec 1900 met onbekende bestemming volgens de PK. (Er staat iets van Oranje en nog wat, Zuid Afrika???) ... Het zou dus broer Cornelis Laurens Frederik geweest kunnen zijn, aangezien hij op 19 maart 1904 uit huize opa vertrekt richting Mittweida Sachsen Duitsland en verdwijnt daarna uit de boeken. Ik moet erkennen, dat ik zijn sporen in Duitsland niet heb onderzocht. De foto is gemaakt te Dresden door Hoffotograaf Müller en Dresden ligt slechts een 50 km van Mittweida vandaan. Hele grote kans van waarschijnlijkheid dus. Ik hou het erop en niet enkel wegens de plaats in Duitsland maar natuurlijk ook wegens de typische familiegelaatstrekken van Cornelis Laurens.

Aanvulling d.d. 9 augustus 2016: Het is mij gelukt - om met behulp van derden - na te gaan wat er met oom Cornelis Laurens Frederik Boers is gebeurd in zijn verdere levensdagen. Men kan dit uitzonderlijk verhaal lezen op de pagina: Het bombardement van Dresden.

Foto onder: De huwelijksfoto van mijn grootmoeder op 5 aug 1878 te Batavia. Zij nam opa's twee kinderen uit zijn eerste huwelijk onder haar hoede en kreeg met opa zelf nog 6 kinderen.

Foto's  onder: Mijn grootmoeder. De foto's zijn gemaakt zijn vóór haar huwelijk, toen ze nog thuis woonde in Batavia. Opa was namelijk altijd in de gewesten buiten Java gestationneerd. Ik vraag me af of oma de zwarte jurk droeg ter gelegenheid van het maken van deze foto op 9 maart 1876. Het zal toch niet zo zijn geweest, dat zij dit soort jurken dagelijks aan had en dat bij die hitte? En wat een mooi dik haar had zij........alvorens het werd geknipt.(Zie foto in de witte jurk). Beide foto's zijn gemaakt door atelier Petz en co te Batavia. Zie een Romance op zee voor het verhaal van mijn opa en oma's kennismaking met elkaar in november 1869: Oma ging met ouderlijke familie terug naar Batavia na een vakantie te Nederland en opa was aan boord gekomen van dezelfde schuit Cornelis Werner Eduard om naar Indie te gaan wegens zijn baan als adsp.controleur. De juwelen die oma droeg op de foto's zullen wel niet uit de plastic speelgoedbak gekomen zijn, gelet op oma's "weelderig voorziene" familie achtergrond.

Foto onder: Opa met 2 van zijn kinderen. Wie deze zijn is mij momenteel nog onbekend en moet ik nog grondig uitzoeken. T.z.t. zal ik het hier melden. Het haar gekamd zoals het gebruikelijk was in die tijden: scheiding in het midden. De foto moet in Martapura genomen zijn, gelet op de grootte en leeftijd van de kindertjes en.... het decor op de achtergrond, namelijk hoogstwaarschijnlijk de Martapura rivier. Opa was daar als Ass.Resident werkzaam.

Foto onder: Opa met geheel links zijn derde vrouw Gerardine Johanna van der Meer ergens in Den Haag op visite op zondag 30 juli 1916. Bijna een eeuw geleden anno 2015 !!!!

Mijn grootmoeder, opa's tweede vrouw stierf in 1904 in Den Haag na een ondraaglijk lijden wegens een dodelijke ziekte. Opa huwde Gerardine Johanna op 11 november 1909 in Den Haag, 5 jaren na mijn oma's overlijden en heeft netjes zijn rouwperiode doorgebracht. Zij was de weduwe van een Belasting Inspecteur in Amersfoort.

In 1916 woonden opa en zijn derde vrouw op het adres Ant. Duyckstraat 121 te Den Haag. Maar deze woning was een bovenwoning, dus kan deze foto nooit op dit adres genomen zijn en moeten opa en zijn echtgenote derhalve op visite geweest zijn.

Ik redeneer als volgt op basis van mijn gegevens:

• De vorm van het hoofd van de dame rechts is zowat gelijk aan die van opa's en die dame zou best wel eens zijn oudere zuster Maria Elisabeth geweest kunnen zijn (van beide dames heeft zij de meest gelijkende kin en oren, opa had slechte ogen - familie kwaal.
• De dame knijpt ook haar ogen dicht. Deed opa ook op sommige foto's.
• Als opa bij haar op visite was, dan zou dit adres de Snellius straat 14 te Den Haag geweest moeten zijn (In dat jaar woonde Maria Elisabeth op dit adres.). De Snelliusstraat 14 is een benedenwoning en heeft derhalve een achtertuin.
• Opa zit ook vrij dicht naast deze dame.
• Iemand moet de foto hebben genomen.
• Dat zou dus de echtgenoot geweest kunnen zijn van één der dames staand links of zittend rechts.
• Als ik beweer, dat de dame zittend rechts opa's oudste zus geweest was (Maria Elisabeth en zij was 12 jaar ouder dan opa), dan zou de fotograaf de echtgenoot/partner/of kennis van de dame staand links geweest zijn. Maria Elisabeth was na haar scheiding van echtgenoot Josephus Gerardus Hans (kunstschilder van beroep geweest)  in Delft op 11 jan 1881 nooit hertrouwd en kweet zich van haar taak om haar vader Johan Coenradus tot zijn dood in 1896 te verzorgen. Zij was bij haar vader's sterfbed aanwezig.
• Op de foto was opa 69 jaar oud en zou zijn zus Maria dan 81 jaar geweest zijn op de foto.
• De dame staand links is te jong voor de leeftijd van 81 jaar.
• Van alle kinderen van Johan Coenradus Boers, waren in dit jaar 1916 nog in leven: Opa, oudste zus Maria Elisabeth en jongste broer Frits (wonen in Delft).
• Frits had in 1916 de leeftijd van 65 jaar.
• Frits had een huisdame genaamd juff. Zeegers. (Er staat in de documentatie expliciet huisdame en niet huishoudster.). De dame staand links zou deze leeftijd op de foto ook kunnen hebben of jonger.
• Opa maakte in 1916 zijn laatste reis naar Indië terug samen met zijn echtgenote Gerardine van der Meer (links zittend) en kwam juni 1916 terug volgens de PK Den Haag.
• Het zou dus zelfs zo geweest kunnen zijn, dat de dame links staand juff Zeegers is geweest en dat de fotograaf Frits was geweest.
• HET ZOU ZO GEWEEST KUNNEN ZIJN, want ik heb geen rotsvaste bewijsstukken. Voor hetzelfde geld was opa gewoon op visite ergens.

Foto onder: Opa en zijn derde echtgenote en twee andere dames voor mij onbekend. Bij de buren of bij nichten of zomaar kennissen? Het terras is anders dan dat van de foto hierboven. Dochters misschien van opa's derde vrouw? Ik heb hun gezichten niet op andere foto's eerder gezien. Foto is eender uit 1916, maar niet bekend welke maand en dag. De dame rechts staand moet in elk geval wel familie geweest zijn, gelet op diverse fysieke en gelaatstrekken, maar wie?

Opa stierf in 1923 te Den Haag. Opa, mijn oma, opa's derde vrouw en zijn zoon Henri Constant liggen begraven op Oud Eik en Duinen in een gezamenlijke grafkelder. Klik op deze link.  Ik heb zo'n bruin Indo-vermoeden, dat opa - als ik hem en hij mij had mee mogen maken - mij wel danig op mijn donder had gegeven, wegens mijn straatstruinstreken uit Surabaya, want opa was per slot een oud Resident geweest en straatstruinstreken passen niet bij een oud-Resident.

En toch ben ik best wel heel erg trots op hem en natuurlijk ook op alle andere leden van mijn familie, zowel van papa's kant alsmede die van mijn moeder's kant. Het zij gezegd en als de toevallig passerende lezer-/es het er niet mee eens is, dan adviseer ik hem/haar even omhoog in de lucht te kijken en ...... aldaar kan men dan een hele dikke en bruine opgestoken middelvinger zien.

Het verhaal wordt vervolgd met de pagina: Terug in de schoot van mijn verloren familie - Deel 2. Hun kroost.

Wieteke met Arm Den Haag, live uitvoering 2 juli 2007.