Ergens in de jungle van Tanjung Bukit Pemangkat Sambas te West Borneo.

Ooit het slagveld van de KNIL tegen Chinese opstandelingen vanaf 1850 t/m 1854 en uiteraard vielen er slachtoffers, waaronder de meest bekende Luit.Kol F.J. Sorg.

En deze slachtoffers werden begraven ergens verweg van Batavia en al helemaal ver weg van huis en haard te Nederland. Dat was nu eenmaal het lot van gesneuvelde militaiuren voor vorst en vaderland en menigmaal een hongerloontje. (behalve als men officier was, maar ook niet in alle gevallen.)

De foto's van de graven zijn afkomstig van de documentaire Batu Tapak episode 1 t/m 6 Makam Obos Pemangkat te zien op Youtube. Ik moet er helaas bij vermelden dat de filmpjes (met name deel 5 en doelend op de grafplaten enigszins "onkundig" zijn geschoten door de filmer) en gepresenteerd door Letycia. De presentatrice zelf tracht nog het een en ander duidelijk te maken, doch het gebrek aan de Nederlandse taal veroorzaakt her en der wat spraakverwarring. Jammer, maar we mogen niet klagen toch...we hebben tenminste wat beelden...goed voor de nazaten mochten die hier langskomen en intersse hebben.

Luitenant Kolonel F.J. Johannes.

Hieronder een deel van zijn biografie, geschreven door van Kienschot en het hele verhaal is op de volgende link te lezen: https://www.kvbk.nl/sites/default/files/bestanden/uitgaven/1851/1851-0375-01-0054.PDF

Tja, Lt.Kol Frederik Johannes Sorg werd zwaar ziek na een verwonding opgelopen en na een ziekbed van circa een maand werd hij begraven en kreeg een soort monumentaal graf, mooi hek eromheen et voila: het leger had zijn plicht gedaan.

Dat was dus in 1850. Zie foto Collectie tropenmuseum. Maar des Hollanders eigen: "Zuinigheid met Vllijt " volgend, werd er aan de andere kant van het monument nog een naam vermeld, nl. die van V WINSHEIM. Zo , da's twee vliegen in een klap, dacht men. ( Ik heb me de blubber gezocht naar iets over V Winsheim, maar niente lire oftewel de Grote Onbekende.)

Hieronder de situatie vlak na het overlijden van de Lt.Kol. Sorg....Mooi ijzeren hek eromheen en de boompjes netjes gekortwiekt etc etc.....

En toen werd het 2017 en de wereld veranderde en zo ook de situatie waar de gedenknaald annex graf lag in die jaren 1850 en volgend, want anno 2017 ziet het er zo uit:

De naamplaten op de gedenknaald: F.J. Sorg met rang en aan de andere kant V Winsheim zonder toevoegingen.

De naam V Winsheim wordt bevestigd door diverse archiefbronnen Nederland en door de presentatrice van het filmpje waarin ze de letters stuk voor stuk spelt.

In 1842 vertrok er een Sergeant Majoor J.W. van Winsheim naar Indië. Ik weet niet of het deze sergeant majoor betreft. Ik vermeld het maar pro memorie.

Er liggen meerdere graven in die jungle, waarvan bijna alle kapot zijn...behalve dan de hieronder getoonde.

Het graf van de "onbekende" persoon WERTBRUN of iets dergelijks. Opvallend op onderstaande foto is het feit, dat de grafplaat binnenste buiten gekeerd staat...Tekst aan buitenzijde in plaats van binnenzijde graf. Op de foto kijkt men derhalve tegen de achterkant aan van de grafplaat. Het graf ziet er ook nog in redelijk staat uit.... 

Details van de grafplaat. Voor zover mogelijk er iets van te maken valt.... Ik heb nme suf gezocht doch niets kunnen vinden. De geboortedatum is ingesproken door de presentatrice in het filmpje. Op de foto onleesbaar.

HIER RUST / ? WERTBRUN / GEBOREN TE BONN ( UITGEPLOZEN NA DIVERSE HOEKEN BEKEKEN TE HEBBEN) 17 AUGUSTUS 1875. /OVERLEDEN OP  ??  DECEMBER 18/19?? TE PEMANKAT. (NA UITVERGROTING)

Met de beste wil van de wereld kan ik er niets meer van maken. Jammer.

Oh ja, tijdens rondstruinen op de Indonesische sites heb ik wat afgelachen over de nonsens die men schreef over dit graf en kerkhof waar Lt.Kol. Sorg en anderen liggen: Wat bleek? De één na de ander nam de nonsens over van elkaar en schreef dat het het graf betrof van Generaal van den Bosch...Maar men houdt wel van variatie want de namen werden behoorlijk verbasterd tot HERBUSH, van BOST, van BOCH, BOCHT en een enkeleng maakte er Gouverneur van de Bosch van....

Nog avontuurlijker maakten een paar anderen van dit kerkhof: De begravene was de "zwarte kunst" machtig en onverslaanbaar tot uiteindelijk een hogere macht de begravene had verslagen en de dood tot gevolg had. Men beweerde zelfs, dat men geweeklaag van vrouwen nabij het graf had gehoord....

Ach ja, we heten niet allemaal Hans Christiaan Andersen, sprookjesverteller,  van achternaam.

Hoe het ook geweest moge zijn en wie de begravenen waren: Moge zij in vrede rusten.