Mojokerto Christelijk kerkhof, deel 2.

Uit mijn toverhoed in mijn privé archief nog enkele beelden gevonden over christelijke graven,  één en ander ten behoeve van eventuele nazaten en of nieuwsgierige passanten.

Een belangrijke ( in mijn ogen althans) om benadrukt te worden is het graf van de dokter Djawa Mas Samgar. Uit de KITLV collectie heb ik de familie foto gedupliceerd en hier neergeplaatst. (Dank KITLV voor het conserveren.)

Alle andere foto's van de graven zelve zijn mijn eigendom en copyright. Eventuele nazaten kunnen - na overleg - een ongemerkt exemplaar krijgen.

Familie foto (afkomstig van het KITLV) van: De dokter Djawa Mas Samgar. Geboren circa 1851 en overleden te Mojokerto in 1928 in de leeftijd van 77 jaar.

In 1908 ging hij op verzoek met pensioen en was specialist in het behandelen van beenzweren. Hij behield een eigen praktijk aan huis. Hij was één der weinige dokters Djawa die niet in westerse kleding rondliep en zijn eigen cultuur en traditie in ere hield. Hoogstwaarschijnlijk (eigenlijk zeker) was hij van adellijke afkomst, maar zijn geslachtgegevens zijn mij onbekend. (Immers, een zoon van een tani(boer) zal nooit de STOVA gevolgd kunnen hebben.  In 1905 werd hij van Sitoebondo verplaatst naar Mojokerto alwaar hij stierf en begraven werd. In 1901 was hij kort gestationeerd te Swaroe, nadat hij voorheen een praktijk had te Kendalpajah Pasoeroean. Swaroe (later samengevoegd met Boeloeroto) ligt in het district Blitar/Kediri op de hellingen van de Kelud en was bekend om de thee en koffie cultuur. Let op de payong, het teken van waardigheid. De foto is circa 1920 gemaakt (vlgs het KITLV). Hij was hier dan circa 69 jaren oud en moet dan op oudere leeftijd gehuwd zijn (tweede keer??), gelet op de kinderen (4x) en de vermelding dat deze foto van 1920 zou zijn. Wanneer en om welke reden hij zich bekeerde tot het christelijk geloof is mij eveneens onbekend. (Zou dat geweest kunnen zijn, daar hij anders geen STOVA opleiding mocht volgen? )

Let ook op het feit, dat de echtgenote en de dochter schoeisel dragen. De mannelijke leden van het gezin zijn blootsvoets. Het kindermeisje helemaal links zou tegenwoordig geclassificeerd worden onder de noemer "kinderarbeid" en zal hoogstwaarschijnljk een kind zijn van een pembantu, evenals rechts het jongetje dat de hoogwaardigheids payong vasthoudt. Maar dat was de geest van de tijd zal men vergoelijkend zeggen.

Tja, dan is er ene mevrouw Frederika C. Schmidhamer. Zij behoort tot het geslacht der Schmidhamers waar er heel veel van waren. Hun roots lagen hoofdzakelijk in de Molukken en een enkeling te Sumatra (Aceh). Ik waag me hier er niet aan om uit te zoeken wie Frederika C. Schmidhamer was enzovoorts.

In elk geval was er een binding met de volgende personen die gelijkgesteld werden:

• George Frederik Schmidhamer. Te Kediri op 18 maart 1916 verzoekt George Frederik  om zich voortaan George Frederik Schmidhamer te noemen. Het verzoek tot gelijkgestelde is dan nog in behandeling en wordt op 2 dec 1916 toegekend.
• Frederika Sophie Schmidhamer, gelijkgesteld te Mojokerto op 1 juni 1917.
• Maria Frederika Schmidhamer, gelijkgesteld te Mojokerto op 26 jan 1918.
• Anna Albertina Schmidhamer, gelijkgesteld te Mojokerto op 30 mei 1927.

Verder waren de families CARLI, Adelhart TOOROP, PLATT verbonden met de Schmidhamers. (Er waren meer families die verbonden waren.) 

Ondergenoemde Frederika werd Warga Negara en bleef in het land waar ze geboren werd. Met wie zij huwde is mij onbekend.

"HIER RUST IN VREDE ONZE LIEFSTE MOEDER."

Dan het graf van mevr. Emma Julia Blom, geboren 23 dec 1910 en gestorven te Mojokerto op 28 juni 1985. Ook zij koos voor het warga negaraschap en huwde de heer Tan Peng Han (Jusuf) en kreeg met haar echtgenoot diverse kinderen. Emma had als Indonesische naam Yuliawati. Haar echtgenoot de heer Tan werd geboren te Tegal in 1908 en stierf te Mojokerto in 1980.

Ik heb niet kunnen achterhalen wie de ouders waren van Emma Julia Blom, aangezien de naam Blom wijd en zijd ruimschoots vertegenwoordigd was.

Familie van Emma Julia Blom? Weet ik niet. Hoogstwaarschijnlijk wel, omdat ook dit graf in de nabijheid van Emma's graf ligt.

J.F.H.M. Blom, wafat (gestorven) 25 juni 196? . Geboren: ??  Ik heb bijna niets over deze J.F.H.M. Blom kunnen vinden. Man? Vader van Emma Julia? Het graf zier er sober uit. Kan niet anders: de jaren 60 van de vorige eeuw in Indonesia waren nog zwaar, financieel gezien. Hij was in 1933 nog magazijn meester van de SF BRANGKAL en in 1942 werkzaam op de SF GEMPOLKREP te Mojokerto. Hij plaatste een oproep in mei 1942 inzake de militair J.W.A. Blom. De interneringskaarten geven geen uitsluitsel over deze J.W.A. Blom. In elk geval waarschijnlijk dus vermist. Volgens de Javalijst nummer 11 afgevoerde gevangenen was hij naar Singapore gedeporteerd vanuit Batavia op 29 jan 1943 en te Singapore op 2-2-1943 aangekomen.

Foto onder: Was dit zijn zoon? Een oom? Een ander familielid?

Dan ook nog het graf van de heer P.J. Karsten. Geboren 1908 te ?? en gestorven te Mojokerto 1960. Ook niets te vinden over deze persoon. Wat was hij van beroep? Waarschijnlijk ook uit de suiker afkomstig/in de suiker werkzaam. Opzichter snijvelden? Mij is onbekend of dit een familiegraf is waarin zijn bijgelegd zijn vrouw en 4 kinderen?

RUST IN VREDE.

Opa A. van Leeuwen. Betekent dus dat opa gehuwd was en kinderen kreeg en kleinkinderen. Ik heb me rot gezocht naar A. van Leeuwen geboren 26 juli 1888 en gestorven te KETANEN op 10 mei 1967 en begraven te Mojokerto. In elk geval was opa van Leeuwen ook warga negara geworden en gebleven in het geboorteland. Gestorven te KETANEN, impliceert dus dat opa van Leeuwen op de suikerfabriek geeft gewerkt. Vreemd dat zijn graf het woord "opa" vermeldt. Zou kunnen betekenen, dat al zijn kinderen reeds gestorven waren of vertrokken naar Nederland. Maar het zou ook kunnen betekenen dat opa van Leeuwen een man alleen was en dat hij lokale mensen onder zijn hoede had genomen en dat hij in hun ogen hun pa was. Het graf is in elk geval geen goedkoop graf. Vreemd en jammer dat ik niets meer heb kunnen vinden over opa van Leeuwen.

Op 13 okt 1966 werd genaturaliseerd de heer Gerardus Antonius van Leeuwen, geboren te Modjokerto op 18 okt 1942. Dit ter kennisname en of info 

Wie zij ook waren: nu zijn zij een beetje minder onbekend en zullen zij herinnerd worden., want ook zij waren een stukje Nederlandsch Indie.

Al zullen velen, die dit lezen dit natuurlijk niet beseffen, omdat zij het te druk hebben met twisten over rendang, wie en hoeveel er zijn omgebracht volgens de bij elkaar geraapte boeken, spreuken en meer van dat soort shitzooi en of het discriminerend is als men naar afkomst vraagt en of men in strak gesneden Italiaanse snit rondhuppelt met glanzende Italiaanse schoenen of een garderobe van hun vrouw vol met intimiderende merkkleding heeft hangen - en welk merk bij het Kruidvat nota bene in de uitverkoop wordt aangeboden (2 voor de prijs van één nog wel).

Het mooist van alles is dat de grote meute - op een enkeling na - net doet of zij er zelf met de grote stekkerdoossnuffert  (In het Indonesisch: Hidung pesek) bij zaten en daarbij het wiel hebben uitgevonden. En deze bonte verzameling van vermeende betweters, moet het goede voorbeeld geven aan de nazaten en overige jongeren: kiften, kibbelen en zeikstralen over het "ongelijk". Vreselijk, wat een voorbeeld geeft men; puur egocentrisch gericht op hun haantje dat nog een keer schor probeert te kraaien. Helaas is hun hanengekraai niet enkel schor doch ook behoorlijk vals klinkend en vals van inhoud op zijn tijd.

Moge zij allen rusten in vrede en mijn wens slaat natuurlijk op die onbekenden die te rusten liggen in het geboorteland onder de tropenzon. U was allen ook een stuk Nederlandsch Indië.