Het eiland Onrust. (Herschreven op 23 april 2016)
Naar aanleiding van recentelijke foto's gemaakt op 17 april 2016 en omdat ik onvolledige gegevens had vermeld in de eerste editie.
Over het kerhof van de VOC op het eiland Onrust zal ik slechts enkele graven eruit lichten en wel die graven die nog herkenbaar zijn en een stukje geschiedenis hebben.
En zo langzamerhand verdwijnt het een en ander in de vergetelheid en is Nederland blij, dat alles uit het verleden dan onder de kolong (de ruimte onder de bedstee) op een goedkope manier is opgeruimd.
Eerst maar even iets korts over het eiland Onrust.
Waartoe het eiland Onrust behoort zoekt men maar zelf op. Genoeg te vinden. Waar een wil is is een weg, niet dan.?
Voorheen werd het eiland slechts bezocht en af en toe bewoond door enkele lokale visserslieden van het eiland Java, die gestrand waren wegens een schipbreuk ontstaan door de onrust van de zee en bestond het eiland slechts uit wat boompjes, graspollen, vogeltjes, tjitjaks, tokehs, een verdwaalde kambing die eens in de zoveel tijd dienst deed als vulling voor de sate kambing stokjes en kleine vissershuisjes en heette het eiland gewoon simpel Eiland van Rust en Vrede, in de lokale taal.
Maar ja, as usual, kwam op een boze dag er een zeilschip gevuld met den Ollanders op zoek naar weet ik veel wat, maar in elk geval was het daarna al snel gedaan met de rust en vrede aldaar en werd het eiland herdoopt in Onrust, want het eiland lag strategisch en den Ollanders gunden het licht in de ogen niet van de Engelsen, die daar ook af en toe voorbij voeren en voet aan land zetten en zo kwam er nog meer onrust op het eiland en werd uiteindelijk besloten om er maar ook een fort neer te plonken en zodoende kwam er nog meer en meer onrust. Zeer zeker voor de vogeltjes, want die schrokken zich telkenmale te pletter van al dat kanonnengebulder en gejoel en gekrijs van de horde kijvende bleekscheten, die elkaar een handje hielpen om hun reis naar de eeuwigheid te bespoedigen.
Het kon niet uitblijven dat er af en toe dus zo'n bleekscheet dood ging en werd een lijk maar in zee gedenderd, doch kwam even zo snel weer op het strand aangespoeld en dat gaf me een vreselijke rotzooi. En zo werd het idee geboren om daar maar ook een kerkhof neer te planten en wel onder de schaduw van enkele boompjes.
Wil men het verhaal over het eiland Onrust lezen, dan klikke men hier. (Wikipedia).
Hieronder een deel van het kerkhof en uiteraard voorzien van de beroemde Waringinboom en die uiteraard weer allerlei spookverhalen het leven in had geroepen in de loop der tijden. Althans volgens de verhalen van diverse Indonesische Onrust kerkhof bezoekers en die de verhalen op het net publiceren. Het schijnt een spookboom te zijn. Maar ja, in Indonesia is vaal elke Waringinboom al gauw een spookboom.... (en soms geloof ik erin.)
Aanvulling 22 april 2016: Hieronder een foto van de waringinboom anno 17 april 2016. Jaja, hij staat er nog steeds en brengt nog steeds koelte en schaduw. (Er stond een persoon geposeerd bij de boom en die heb ik maar weggepoetst. De originele foto met de persoon erbij heb ik in prive bezit.)
Uiteindelijk kwam er een einde aan de onrust op het eiland Onrust en leefde men gezapig het leventje van een VOC dienaar, die af en toe 's naar het moederland werd gestuurd en maanden zoniet jaren wegbleef. Sommigen bleven er echter hun hele leventje en vonden het wel best zo.
Het graf van Maria van de Velde.
Zij was de dochter van een VOC-werknemer (rang onbekend) en gehuwd met een VOC-werknemer.
Dochter Maria was geboren te Amsterdam op 29 december 1693 en te Onrust gestorven op 19 november 1721.
Volgens de overleveringen schijnt het verhaal als volgt te zijn:
"Maria wachtte in bruidskleding op haar a.s. echtgenoot te komen uit Amsterdam om aldaar haar te huwen, doch zij overleed aan de malaria koorts en dwaalt van tijd tot tijd nog steeds als geest op het kerkhof rond."
Foto's (Graf en tekst) copyright: mylittlejourney85.files.wordpress.com Deze site is NIET meer in de lucht.
Het onderstaande staat dus op haar grafplaat volgens de niet meer bestaande website zoals boven genoemd.
Maria Van De Veldes lijk in 't graf geset
die waardigh was om anders nog veel lange jaren
te leven hadde God haar 't leven willen sparen
doght t blijckt Iehova heeft dat door den doot belet
Maria die is weg
Maria is niet meer
Maar neen ik herroep dat woort
als onbedaght gesprooken and 't sy van myn aanstont
op heterdaat gevrooken
Maria leeft nu eerst
nu sy leeft by haar heer
geboren tot Amsterdam den 29 Desember 1693
gestorven den 19 November anno op onrust 1721
Er zijn meerdere Indonesische websites die de eendere tekst als hierboven gebruiken, maar die kunnen het van elkaar overgenomen hebben. Zie bijvoorbeeld de website : https://www.brilio.net/news/arwah-putri-voc-yang-patah-hati-suka-tampak-di-pulau-ini-serem-151020c.html
Hieronder echter een kopie van de tekst zoals ik die ben tegengekomen in de Ind.Navorscher en zie daar de afwijkende tweede regel "die waardigh was om Van der Walk"........ Bron: GHG2GRAF pagina 283. Let erop dat de naam geschreven word als "van der Walk". (Zonder "c"). Dit kan een fout geweest zijn van de grafplaat beitelaar, want in de archieven heb ik GEEN van der Walk kunnen vinden. De zinsconstructie blijft bij mij echter vreemd overkomen....
Dit zou kunnen betekenen, dat Maria met van der Walk gehuwd was geweest en dat heel dat sprookjes/ spookverhaal grote nonsens is.
Van der Walck zelve kwam uit Dordrecht en monsterde bij de VOC Kamer Zeeland aan in 1705 en kwam in het zelfde jaar te Indië aan als Timmerman om aldaar zijn carriere verder uit te bouwen.
Ter ondersteuning van wat er in de Ind.Navorscher staat hieronder een vergroting van de grafplaat van een foto van het KITLV:
Nog vreemder wordt het spookverhaal in de Indonesische websites, als blijkt dat er ook nog ene Johanna Kalff begraven ligt, die de "gewesen Huysvrouw" van Cornelis van der Walck was. Zij stierf in 1719 en zou dus de eerste echtgenote geweest kunnen zijn van Cornelis. (Zie tekst van GHG2GRAF pagina 283 hieronder). Ik heb in de archieven geen Johanna KALFF kunnen vinden omstreeks genoemde datums. (Geboren omstreeks 1693/1694).
Goed, wat betreft het bovenstaande, mogen de heren/dames Historici bij voldoende interesse, er zelf verder tegen aan.
Hieronder het graf van Cornelis Willemse Vogel.
Ter gedagtenis van Cornelis Willemse Vogel in leven Baas ten Eyland Onrust geboren tot Edam den 1en November 1695 en alhier overleden den 11 December 1738 oud zijnde 43 jaaren 1 maand en 10 Dagen. (Volgens de Ind. Navorscher: Hij werd 14-8-1731 Baas op Onrust)
Volgens de website Virtual Tourist Indonesia schijnt hij op het eiland Edam gestorven en begraven te zijn, doch later herbegraven op Onrust.(Waar of niet waar is niet mijn verantwoording). (https://www.virtualtourist.com/travel/Asia/Indonesia/Pulau_Seribu-1207250/Things_To_Do-Pulau_Seribu-TG-C-2.html )
Hier onder het graf van Anna Adriana Duran,
Hieronder rust Anna Adriana Duran jonge dogter van den Heer Bastiaen Duran geboren den 10 December ao 1763 overleden den 19 September ao 1772 oudt 8 jaaren 9 maanden.
Bastiaean Duran was gehuwd met Wilhelmina Lucas en zij was afkomstig uit Souratte (Surat/Suratte) (Bron CBG - zie scan onderaan de pagina - en bron DNL 1904 jaargang 22). Zie ook mijn pagina VOC Suratte.
Even ter kennisname. Op de Indonesische website https://www.brilio.net/news/arwah-putri-voc-yang-patah-hati-suka-tampak-di-pulau-ini-serem-151020c.html staat de grootst mogelijke nonsens die men even losjes uit de sprookjesmouw tevoorschijn tovert... zie tekst onder:
Quote: ...... Maria Van de Velde yang meninggal dan dikuburkan di kompleks pemakaman di pulau ini. Di pulau ini juga dimakamkan keluarga Maria yang lain, ayahnya Cornellis Willwmse Vogel yang meninggal pada 1738, ibunya Anna Andriana Duran (1772), dan saudaranya Bastiaan Duran..... letterlijk vertaald: Maria van de Velde die overleed en begraven werd op het grafcomplex op dit eiland. Op dit eiland werden ook begraven de overige familieleden van Maria, haar vader Cornelis Willemse Vogel die in 1738 overleed, haar moeder Anna Adriana Duran (1772) en haar broer Bastiaan Duran.....Unquote.
Ngawur !!!!! En zo zijn er nog diverse andere blogs die dezelfde nonsens vertellen over Maria van de Velde's tekst op haar grafplaat. Allen laten zij de woorden weg " van der Walk".....
De toegangspoort tot het kerkhof te Onrust anno 17 april 2016.
Hieronder een oude kaart van het eiland Onrust.
Hieronder: Een oude akte uit het CBG met betrekking tot Anna Adriana Duran.
(Eerlijk gekocht via puntensysteem van het CBG, dus als je wilt jiplak moet je mij 5 eenheden betalen tegen de huidige koers = circa 10 euro. Betaal je niet, dan kom ik persoonlijk je brievenbus voldouwen met jeweetwel.)
Hieronder zwaar vergroot enkele passages uit het hierboven getoonde document. En in de archieven staat dat de VOC een handelsmaatschappij was??? Lees de fragmenten maar eens goed door.... een slaaf van 6 jaren oud die verkocht wordt door een "zielsbedroefde moeder, die haar dochtertje Anna Adriana op vroege leeftijd verloor"..... Hoe zou de moeder van het slavenkind zich gevoeld hebben toen haar zoontje verkocht werd op de leeftijd van 6 jaar oud. ?????? En kom niet bij me aankakken met de opmerking: "Het was destijds gebruikelijk...." ... Geest des tijds of niet: Het was en blijft schofterig en mensonterend..... !!!
....tot den Heiligen doop genaamd Johannes Nicolaas... pas 6 jaar oud..... Zelfs zijn eigen naam mocht het jochie niet houden. (Azieping???)
Bronnen: Diverse van het internet en het historisch naslagwerk "De Grote Duim", editie 3de druk Batavia Drukkerij Zetfout voorzien van een lijst met errata 2016.
